درخواست مى‌كنم به حقّ نام گرامى و روى نورانى و فرمان‌روايى ديرينت، كه تو بر هر چيز توانايى!».

119. عيسى بن مريم عليه السلام‌- از دعاى ايشان كه با آن، مرده را زنده مى‌كرد-: خدايا! از تو مى‌خواهم كه تنها تويى خدا. خدايى جز تو نيست. زنده‌اى و پاينده. پاكى و پاكيزه. روشنايىِ آسمان‌ها و زمين‌هايى. داناى نهان و پيدايى. بزرگ و والايى.

بنده‌نوازى. با شكوه و با ارجى. [از تو مى‌خواهم كه‌] بر محمّد و آل محمّد درود فرستى و برايم چنين و چنان كنى.

120. المستدرك على الصحيحين‌- به نقل از عايشه-: ابو بكر بر من وارد شد و گفت: آيا دعايى را كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من آموخت، تو از او شنيده‌اى؟ گفتم: چه دعايى؟

گفت: عيسى بن مريم عليه السلام آن را به يارانش آموزش مى‌داد. گفت: اگر كسى از شما كوهى طلا بدهكار باشد، و اين دعا را بخواند، خداوند بدهى‌اش را ادا مى‌كند: بار خدايا! اى زداينده اندوه! اى گسارنده غم! اى اجابت كننده دعاى بيچارگان! اى مهرگستر در دنيا و آخرت و مهربان در آن دو! تويى كه به من رحم مى‌كنى. پس بر من چنان رحمى نماى كه با آن، مرا از رحم ديگران بى‌نياز گردانى.

121. امام صادق عليه السلام: در انجيل آمده است كه عيسى عليه السلام فرمود: «بارخدايا! صبح، يك قرص نان جو روزى‌ام كن و شب، يك قرص، و بيش از اين روزى‌ام مده مبادا كه سركش شوم».