10. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى‌گويم: خورشيد، روشنگر هر چيزى است، و حكمت، روشنگر هر دلى، و خداترسى، سرآمد هر حكمتى است، و حق، درِ هر خيرى و رحمت خدا درِ هر حقّى است، و كليدهاى آن، دعا و زارى و كردار (نيك) است، و چگونه درى بدون كليد، باز مى‌شود؟!

11. عيسى بن مريم عليه السلام: در مجالس دانشمندان گرد آييد، اگر چه [به خاطر كمبود جا، ناگزير] بر روى زانوان و سرپا بايستيد؛ زيرا خداوند، دل‌هاى مرده را با نور حكمت زنده مى‌سازد، چنان كه زمين مرده را با رگبار باران، زنده مى‌كند.

12. عيسى بن مريم عليه السلام: اى جمع ياران! بوى بدِ روغن چراغ شما را چه زيان رساند آن گاه كه نورش به كارتان آيد؟! دانش را [نيز] از هر كه دارد، فرا گيريد و به كردار وى منگريد.

13. عيسى بن مريم عليه السلام: به راستى به شما مى‌گويم: اى جمع ياران! امروز شما در ميان مردمان، چونان زندگان در ميان مردگانيد، پس به مرگِ زندگان نميريد.[1]

ر. ك: ح 17 و 18 و 20 و 361 و 373.

1/ 3 وظايف دانشمند

الف- آموزش دادن علم و حكمت‌

قرآن‌

« [ياد كن‌] هنگامى را كه خدا فرمود: اى عيسى پسر مريم! نعمت مرا بر خودت و مادرت به ياد آر،

[1]. اين سخن ممكن است اشاره باشد به تلاش جهت تحصيل علم و تشويق به باقى گذاشتن آثار علمى، مانند اين روايات:

« العالم حيّ وإن كان ميّتاً.

دانشمند، زنده است، اگر چه مرده باشد»،

« ما مات من أحيا علماً.

كسى كه دانشى را زنده كرده، نمى‌ميرد» و

« العلماء باقون ما بقي الليل والنّهار.

دانشمندان تا شب و روز برپاست، ماندگارند»( ر. ك: دانش‌نامه عقايد اسلامى: ج 3 ص 309« زنده در ميان مردگان»).