7/ 67 زيبايى ظاهر و زشتى باطن‌

اى عيسى! به ستمكاران بنى اسراييل بگو: شما چهره‌هاى خود را شستيد؛ امّا دل‌هايتان را چركين كرديد. آيا مرا مى‌فريبيد، يا بر من گستاخى مى‌كنيد؟ خود را براى اهل دنيا خوش‌بو مى‌كنيد؛ امّا درون‌هايتان به نزد من چونان لاشه‌هاى گنديده است. گويى شما مردمانى مرده‌ايد.

ر. ك: ص 229/ مثل عالم بى‌عمل.

7/ 68 درآمد حرام، شنيدن ناسزا، روى كردن دل به سوى خدا

اى عيسى! به آنان بگو: ناخن‌هايتان را از كسب حرام باز گيريد، و گوش‌هايتان را از شنيدن ناسزا كر سازيد، و با دل‌هايتان به من رو كنيد؛ كه من صورت‌هاى شما را نمى‌خواهم.

ر. ك: ص 95/ پاك كردن دل.

7/ 69 شادى، گريه، انصاف، دوستى، روى‌گردانى از نادانان‌

اى عيسى! به كار نيك شاد باش؛ زيرا كه آن پسند من است، و از كار بد [و گناه‌] گريه كن؛ زيرا كه آن ننگ است. هر كارى كه دوست ندارى با تو كنند با ديگران مكن. اگر به گونه راستت سيلى زدند، گونه چپت را هم در اختيار بگذار![1]

تا مى‌توانى بكوش كه با محبّت كردن، خودت را به من نزديك سازى، و از نادانان روى بگردان.

7/ 70 رفتار با نيكوكاران و ستمگران‌

اى عيسى! با نيكوكاران خاكسار باش، و در كار نيك با آنان مشاركت كن، و بر ايشان‌[2]

[1]

[2] 1. مفاد اين روايت در انجيل( انجيل متى: باب 5 آيه 41) آمده است، امّا نمى‌تواند يك قاعده فراگير باشد؛ چراكه در همين انجيل متى از عيسى مسيح عليه السلام سخن ديگرى نقل شده است: گمان مبريد كه من آمده‌ام تا