الف- راوى اوّل (و همتايان او) كه داستان ساختارى (Rahmener zahlung) را ساخته‌اند.

ب- بصيرت «قهرمان» داستان (كه در اينجا درونمايه اصلى يعنى حوريان بهشتى مى‌آيد) به صورت اوّل شخص نقل شده است.

ج- راوى اوّل كه به ادامه نقل داستان مى‌پردازد.

د- شروعى غيرمنتظره مثل مرگ «قهرمان» (كه راوى دوم داستان است) كه معمولًا با انجام تكليفى دينى چون روزه و نماز ارتباط مى‌يابد.

ه-- خاتمه‌Rahmene rzahlung كه با اظهار نظرى از سوى راوى نخست صورت مى‌گيرد.

اين مؤلّفه‌ها از طريق توپوهايى بخصوص و تكرارهاى كلامى موجود در تمامى اين احاديث كه بعداً به آنها خواهيم پرداخت به يكديگر پيوند مى‌خورند. نقطه عطف تمامى اين احاديث، بصيرت است، كه در يك رؤيا و يا در طى بيهوشى ناشى از جراحتى مهلك و يا حتى گاهى در رؤياى بيدارى حاصل مى‌شود. به سبب همين بصيرت است كه قهرمان به دنياى حوريان بهشتى منتقل مى‌شود كه در آن، امور خوشايندى را تجربه مى‌كند و جهت برخوردارى از حوريان و سهيم شدن در دنياى باشكوه آنان، از او دعوت مى‌شود حضورى جسمانى داشته باشد. با اين حال او نخست بايد شهادت را تجربه نمايد كه زمان آن را حوريان تعيين مى‌كنند. از طريق همين بصيرت است كه از آن پس قهرمان كه در لذتى پرشور غوطه‌ور است مى‌تواند «خبر خوش» را به هم‌رزمان خود اطّلاع دهد. در يكى از اين داستان‌هاى گوناگون، قهرمان با جوانان جاودان (غِلمان مُشمَّرون) ملاقات مى‌كند كه «پسرانى هستند با لباس‌هايى كه به بالا جمع شده است».[1] اين «گذرِ» «قهرمان» به دنياى «غيرواقعى» و شگفت‌انگيز، از او «قهرمانى اسطوره‌اى» خلق مى‌كند. پس قهرمانِ داستان «آئينِ‌

[1]. قرآن 76، 19. اين عبارت« غِلمان مُشمَّرون» يادآور يكى ازGanymede ها در فرهنگ يونان است. نك.

K. Dover, Homosexuality, New York 8791, 791 891.