در اين پژوهش، روايات تفسيرى در خصوص يازده زن- كه قرآن ضمن بيان سرگذشت پيامبران و اقوام گذشته از آنها ياد كرده- بررسى شده است، تا تفاوت نگاه قرآن و روايات به اين زنان مشخص شود، و به اين سؤالات پاسخ داده شود كه: روايات تفسيرى اين آيات، از نظر سند و متن در چه وضعيتى قرار دارند؟ اين روايات در كل، چه نوع ديدگاهى نسبت به زنان و مسائل مربوط به آنها القا مى‌كنند؟ خاستگاه باورهاى موجود در اين روايات، كه آيا با قرآن، عقل و سنّت قطعى تطابق دارند؟

نگارنده، تحقيق خود را جزء تحقيقات بنيادى و نظرى محسوب نموده، و از نظر روش، جزء تحقيقات تاريخى به حساب آورده است و در چهار بخش سامان داده است:

در بخش نخست، پس از طرح تحقيق، تعريف روايات تفسيرى و قصه قرآنى را بيان نموده است.

در بخش دوم، آياتى كه در باره اين زنان است و پس از آن، روايات مربوط به هر يك از آنان را به تفكيك ذكر، و پس از نقل هر روايت، اسناد آن را نيز ارزيابى نموده است.

در بخش سوم، به نقد و بررسى متن روايات پرداخته، كه ابتدا ملاك‌هاى نقد متن و پس از آن، نشانه‌هاى ضعف متن را بيان كرده است.

در بخش چهارم، نتايج به دست آمده را گزارش كرده، و برآيند ارزيابى اسناد را نيز به صورت نمودار و جدول ارائه كرده است.

112. بررسى روش‌هاى تعليم و تربيت از ديدگاه امام صادق عليه السلام‌

، ابوالفضل صفرپور، كارشناسى ارشد مديريت دولتى، مركز آموزش مديريت دولتى استان قم، استاد راهنما: دكتر حسين خنيفر، 1382، 107 ص.

نظر امام صادق عليه السلام در باره امر به معروف و نهى از منكر، به عنوان يك روش تربيتى چيست؟ در باره نقش روش الگويى در تعليم و تربيت، امام جعفر صادق عليه السلام چه نظرى دارد؟ تكريم شخصيت، به عنوان يك روش تربيتى از ديدگاه امام صادق عليه السلام چگونه است؟ و بهره‌گيرى از روش تشويق و تنبيه در امر تعليم و تربيت از ديدگاه امام صادق عليه السلام چگونه است؟ پاسخ اين سؤال‌ها، مطالب اين پايان‌نامه را تشكيل مى‌دهد، كه در پنج فصل بدانها پرداخته شده است:

فصل اوّل، به كلّيات پژوهش، از قبيل تاريخچه مطالعاتى، بيان مسئله، اهداف تحقيق، پرسش‌هاى تحقيق، اهمّيّت تحقيق، ضرورت تحقيق، محدوديت تحقيق اختصاص دارد.