اهداف پژوهش، و تاريخچه تدوين حديث پرداخته است. وى، به بيان مختصرى در باره تاريخ حديث شيعه و اهل سنّت پرداخته است.

در فصل دوم، با عنوان شيوه‌هاى شكلى تدوين كتب حديثى، به بيان اين شيوه‌ها- كه با توجّه به شكل و قالب احاديث، دسته‌بندى شده‌اند- پرداخته است.

در فصل سوم، با عنوان شيوه‌هاى مربوط به محتوا و موضوعات كتب حديثى، به معرفى شيوه‌هايى كه مؤلّف با توجّه به موضوع و محتواى احاديث به گردآورى آنها اقدام نموده، پرداخته است.

94. بررسى تطبيقى «مزامير» داوود عليه السلام با ادعيه «صحيفه سجاديه»

، فريبا باقرى نجف آبادى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده علوم انسانى دانشگاه قم، استاد راهنما: دكتر محمّد تقى ديارى، استاد مشاور: حجة الاسلام على احمد ناصح، 1378، 247 ص.

نگارنده، در اين پايان‌نامه، به سه سؤال اصلى پاسخ مى‌دهد:

امام سجاد عليه السلام در صحيفه چگونه با خداوند مناجات مى‌كند؟ حضرت داوود عليه السلام، در مزامير، چگونه تسبيح مى‌كند؟ كداميك از اين دو مجموعه، در مناجات پيش‌ترند؟

نگارنده، در اين تحقيق، به دليل دارا بودن فصول متنوع، از منابع مختلفى استفاده نموده؛ اما با توجّه به عنوان تحقيق، دو منبع اصلى: صحيفه سجاديه و مزامير داوود عليه السلام را، در تمام مراحل كار خود در نظر داشته است.

اين تحقيق، شامل چهار فصل است:

درفصل اوّل، نگارنده در مورد دعا، به صورت مختصر توضيحاتى داده، و موضوعاتى مانند نقش دعا در تربيت انسان، فلسفه نيايش وجايگاه دعا در آيين‌هاى الهى را بررسى كرده است.

فصل دوم، در مورد امام سجاد عليه السلام و تاريخچه زندگى آن حضرت، اسانيد و شروح و ترجمه‌ها و نمودار موضوعى مطالب صحيفه سجاديه است.

فصل سوم، در باره حضرت داوود عليه السلام در قرآن و عهدين، مزامير داوود عليه السلام در روايات اسلامى و در نظر علما، و نمودار موضوعى مزامير نگاشته شده است.

در فصل چهارم، بحثى مقايسه‌اى، بين دو مجموعه تدوين شده كه شامل سه بخش‌