ابزارها در جهت تحقق اهداف سياسى، و ارتباط تنگاتنگ و غير منفك ميان مقوله قدرت و سياست و اخلاق را در آراى آن حضرت، بررسى نموده است.

276. راهبردهاى جذب جوانان به دين از منظر قرآن و حديث‌

، مهدى خدرى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين قم، استاد راهنما: حجة الاسلام سيّد محمّد على ايازى، استاد مشاور: دكتر عبد الرضا زاهدى، 1383، 141 ص.

آيا قرآن و سنّت، از محتوا، مضمون و معارف لازم وشايسته در جهت تدبير جوامع پيشرفته كنونى برخوردار است؟ آيا اين متون، جذابيت لازم را داراست؟ آيا قوانين و مقررات واحكامش قابل انطباق با مقتضيات زمانه است؟ براى آشنا ساختن جوانان با معارفِ روايى چه اقدامى مى‌توان كرد؟ اين موارد، از سؤالات بررسى شده در اين پايان‌نامه است.

نگارنده، با توجّه به اهمّيّت موضوعِ جذب قشر جوان به دين، و لزوم ارائه راهبردهاى قرآنى و حديثى، پژوهش خود را به دو روش ميدانى و كتاب‌خانه‌اى صورت داده، كه شامل پنج فصل است:

در فصل نخست، به كلّيات موضوع پرداخته: اهمّيّت موضوع، روش تحقيق، پرسش‌هاى اصلى وفرعى تحقيق، پيشينه تحقيق، فرضيه گردآورنده و كليدواژگان.

در فصل دوم، به بحث پيرامون دين، تبيين قلمرو و كاركرد آن، جامعيت دين در پاسخگويى به مسائل مهم و سرنوشت ساز جامعه، و اشتمال دين بر حل نيازهاى روحى و معنوى اجتماع پرداخته را مطرح كرده است.

فصل سوم را به بررسى نيازها، مشكلات وخواست‌هاى جوانان وبررسى علل گريز از دين، از زبان جوانان اختصاص داده است.

در فصل چهارم، به معرفى اجمالى قرآن و توضيح بعضى از صفات قرآن همچون نور، تبيان و بيان، و شفا بودن آن براى انسان‌ها پرداخته، و جامعيت قرآن و ارائه راه‌كارهاى قرآنى در زمينه جذب جوانان به دين را مطرح كرده است.

در فصل پنجم، به بيان جايگاه حديث در شناخت نيازها و مشكلات جوانان، و اهتمام سنّت شريفه به مسائل جوانان پرداخته، كه شامل ارائه راه‌كارهاى حديثى در اين زمينه است.