و مقيمان خانه ابا عبداللّه عليه السلام محسوب بدارد.

چون امشب، شب اربعين است، چند جمله هم در باره اربعين، خدمتِ شما عرض مى‌كنم.

كتاب روضة الشهدا نقل كرده است كه در روز اربعين، اهل‌بيت به كربلا وارد شدند و كتاب حبيبُ السِّيَر هم در اين مسئله از كتاب روضة الشهدا پيروى كرده است.

در باره اربعين، پرسش‌هاى فراوانى وجود دارد. آيا آن اربعينى كه اهل‌بيت براى زيارت به كربلا آمده‌اند، قبل از سفر به شام بوده يا بعد از سفر به شام؟ آيا در سال اوّل بوده يا در سال دوم؟ و ...

امّا در هر صورت ترديدى نيست كه در روز اربعين، عده‌اى از ارادتمندان سيّد الشهدا عليه السلام به زيارتِ ايشان آمده‌اند.

از جمله كسانى كه به زيارت سيد الشهدا عليه السلام آمد، طِرِمّاح بن عَدى بن حاتم بود.

طِرِمّاح بن عَدى بن حاتم در مكّه خدمتِ امام حسين عليه السلام رسيد و به ايشان عرض كرد:

اجازه بفرماييد كه من شما را نزد اقوام و قبيله خود ببرم. من در آنجا شما را روىِ چشمِ خود نگه مى‌دارم و با طايفه‌ام از شما دفاع مى‌كنم.

ما مناطق دور دستى را مى‌شناسيم و شما را به مناطقى مى‌بريم كه حتّى يك نفر از دشمن هم نتواند خودش را به شما برساند. امّا امام حسين عليه السلام دعوت طِرِمّاح را نپذيرفت.

پس از شهادت امام حسين عليه السلام، طِرِمّاح به زيارت مرقد سيّد الشهدا عليه السلام آمد. امّا اكنون متأسفانه وضع بدى پيش آمده و عاشقان سيّد الشهدا عليه السلام نمى‌توانند به زيارتِ مرقد ايشان بروند.

از خداوند مى‌خواهيم كه ان‌شاءاللّه به آبروى شهداى صدر اسلام، شهداى كربلا، شهداى انقلاب و همه شهداى اسلام و مقرّبان درگاه خداوند، راه رفت و آمد به كربلا باز شود و كربلا رونقِ گذشته را باز يابد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ انَّا اعْطَيْناكَ الْكَوْثَرَ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ انَّ شانِئَكَ هُوَ الْابْتَرُ[1]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلى‌ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ عَلى‌ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ وَ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلىِّ بْنِ مُوسى‌ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللَّهِ وَ سَلامُهُ عَلَيْهِمْ اجْمَعينَ.

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

«يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى‌ اوْلِياءَ بَعْضُهُمْ اوْلِياءُ بَعْضٍ وَ مَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَانَّهُ مِنْهُمْ انَّ اللَّهَ لا يَهْدِى الْقَوْمَ الظَّالِمينَ فَتَرَى الَّذينَ فى‌ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسارِعُونَ فيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشى‌ انْ تُصيبَنا دائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ انْ يَأْتِىَ بِالْفَتحِ اوْ امْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلى‌ ما اسَرُّوا فى‌ انْفُسِهِمْ نادِمينَ»[2]

[اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! يهود و نصارا را به دوستى بر مگزينيد. آنان خود دوستان يكديگرند. هر كس از شما كه ايشان را به دوستى برگزيند در زمره آنها است.

و خدا ستمكاران را هدايت نمى‌كند.

آنهايى را كه در دلْ مرضى دارند، مى‌بينى كه به صحبتشان مى‌شتابند، مى‌گويند: مى‌ترسيم كه به ما آسيبى رسد. اما باشد كه خدا فتحى پديد آرَد يا كارى كند، آنگاه از آنچه در دلْ نهان داشته بودند، پشيمان شوند.]

برادران و خواهران گرامى! دوره‌اى كه ما

[1]- سوره كوثر( 108).

[2]- سوره مائده( 5)، آيه 51-/ 52.