مؤمن آل فرعون.]

همچنين پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام مى‌فرمود:

«كَذَبَ مَنْ زَعَمَ انَّهُ يُحِبُّنى‌ وَ هُوَ يُبْغِضُكَ.»[1]

[آن كس كه گمان مى‌كند مرا دوست دارد؛ ولى با تو دشمن است، در دوستىِ خود با من صادق نيست.]

يعنى اگر كسى واقعاً مرا دوست داشته باشد، به تو نيز علاقه خواهد داشت.

در جنگ خيبر، كار جنگ بر مسلمانان مشكل و سخت شد. تا اينكه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند:

«لَاعْطِيَنَّ هذِهِ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يَفْتَحُ اللَّهُ عَلى‌ يَدَيْهِ يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ.»[2]

[فردا اين پرچم را به كسى مى‌سپارم كه خدا فتح را به دستِ او تحقق بخشد، كسى كه خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نيز او را دوست دارند.]

از همه مهم‌تر آن كه: پيامبر صلى الله عليه و آله از ابتداى كودكىِ على عليه السلام به تربيتِ او اهتمام مى‌ورزيد و به او مى‌فرمود:

«يا عَلِىُّ، اذا رَأَيْتَ النَّاسَ يَشْتَغِلُ بَعْضُهُمْ بِعُيُوبِ بَعْضٍ فَاشْتَغِلْ بِنَفْسِكَ.»

[اى على! هر گاه ديدى برخى از مردم، به عيوب ديگران پرداخته‌اند، پس تو به تهذيب نفسِ خودت بپرداز.]

يعنى به جاى آن كه اعمال ديگران را حسابرسى كنى و بسنجى، در اعمال خودت دقت كن تا بتوانى عيب‌ها و كمبودهاى خودت را بيابى و خود را كمال بخشى. همچنين پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام مى‌فرمود:

«اذا رَأَيْتَ النَّاسَ يَشْتَغِلُونَ بِامُورِ الدُّنْيا فَاشْتَغِلْ انْتَ بِعِمارَةِ قَلْبِكَ.»

[هر گاه ديدى كه مردم به آباد كردنِ امور دنيا مشغول‌اند، تو به آباد ساختنِ قلب و روحِ خود بپرداز.]

نقل شده است كه رسول الله صلى الله عليه و آله از امير المؤمنين عليه السلام پرسيد:

«ا تَدْرى‌ مَنْ اشْقَى الْاوَّلينَ؟»[3]

[آيا مى‌دانى بدترين انسان از پيشينيان چه كسى بوده است؟]

حضرت على عليه السلام عرض كرد:

«اللَّهُ وَ رَسُولُهُ اعْلَمُ.»

[خدا و پيامبرش داناترند.]

آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: آن فردى كه ناقه صالح را كشت، بدترين انسان از پيشينيان بود.

سپس پرسيد: آيا مى‌دانى بدترين انسان از آيندگان چه كسى است؟ على عليه السلام باز عرضه داشت: خدا و پيامبرش داناترند.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: قاتلِ تو.

آنچه كه در قرآن و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله در باره ولايتِ حضرت على عليه السلام بيان شده، بسيار فراوان است. من اين مختصر را تنها براى عرضِ ادب، خدمتِ مولاى متقيان، صاحب ولايت كبرى‌، على بن ابى طالب عليه السلام خدمت شما عرض كردم.

ان‌شاءالله خداوند به حقّ محمّد و آل محمّد صلى الله عليه و آله همه ما را از پيروان و دوستداران على عليه السلام قرار دهد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[4]

خطبه دوم‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ اميرِ الْمُؤْمِنينَ وَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَيِّدَةِ نِساءِ الْعالَمينَ وَ عَلَى الْحَسَنِ‌

[1]- همان، ج 39، ص 269.

[2]- همان، ج 21، ص 3.

[3]- همان، ج 11، ص 376.

[4]- سوره توحيد( 112).