كيست؟ مقصّرِ اين جنگ، كسانى هستند كه با دست و دل بازى و سخاوتِ كاملْ موشك، تانك، بمب، هواپيما و تجهزات نيروى دريايى به يك جنايتكار جنگى مانند صدام مى‌دهند تا با آنها، مردمِ استقلال‌طلب ايران را كشتار كند. مقصر جنگ و جنايتكار اصلى جنگ، كسانى هستند كه به صدام اسلحه مى‌دهند.

شوروى بايد بداند كه دامى برايش چيده‌اند و مثل اينكه خودش هم نمى‌خواهد از اين دامْ نجات پيدا كند. اگر شوروى به خاطر كسب رضايتِ چند دولت ارتجاعىِ منطقه، از صدام حمايت مى‌كند، بايد بداند كه با اين كار، تمام حيثيتش را در ميان انقلابيون دنيا از دست داده و ديگر حيثيتى براى او باقى نمانده است. (تكبير نمازگزاران)

مسئولان شوروى مى‌گويند: چرا ايرانى‌ها ما را در كنار آمريكا مى‌گذارند؟ ما مى‌گوييم:

شما با خيانت و جنايت در حقّ ملت‌هاى دنيا مى‌خواهيد مسابقه قدرت‌طلبى را ببريد و تا به حال، همواره در اين سياست، شكست خورده‌ايد؛ اما هنوز درسِ عبرت نگرفته‌ايد. آيا تجربه مصر برايتان كافى نبود؟

آيا تجربه افغانستان برايتان كافى نيست؟

چرا مى‌خواهيد همان تجربه‌ها را تكرار كنيد؟

برادران و خواهران عزيز! ما هستيم و خداى ما. ما بارِ اين جنگ را به دوش كشيديم و در زير آسمان و روى زمين، به هيچ كس جز خداوند، مديون نيستيم. (تكبير نمازگزاران)

ما با كمال بى‌صبرى منتظر برنامه‌ريزى اعزام به جبهه‌ها هستيم و پير و جوانمان در اين اعزام شركت مى‌كنيم.

ما با كمال بى‌صبرى منتظريم كه روز قدس فرا برسد و با شركت در راهپيمايى شكوهمند روز قدس، بار ديگر نيروى انقلاب و قدرتِ مردم را به دنيا نشان دهيم و به همه بگوييم كه اين ملتْ شكست‌پذير نيست.

(تكبير نمازگزاران)

اين هفته، هفته معلم بود. من تصميم داشتم مقدارى در باره مقام معلم صحبت كنم؛ اما متأسفانه وقت تمام شده است.

ياداشتى به من داده‌اند كه عده‌اى از دانش‌آموزان دبيرستان علوم و معارف اسلامى مدرسه عالى شهيد مطهرى حضور دارند.

تعدادى از امت حزب اللهِ شهر خمين هم كه عازم جبهه هستند، در نماز جمعه حضور دارند. طلايه‌داران سپاه بدر هم به نماز جمعه آمده‌اند. من به همه آنها خوشامد مى‌گويم و از آمدنشان تقدير مى‌كنم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[1] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

31 جمعه 25 ارديبهشت 1366- دانشگاه‌تهران مهم‌ترين عنوان: حقوق جامعه از ديدگاه اسلام‌

خطبه اول‌

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنا اشْرَفِ الانْبِياءِ وَ الْمُرْسَلينَ وَ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداى سبحان مى‌فرمايد:

«كُنْتُمْ خَيْرَ امَّةٍ اخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ...»[2]

[شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار شده‌ايد: امر به معروف و نهى از منكر مى‌كنيد ...]

[1]- سوره توحيد( 112).

[2]- سوره آل عمران( 3)، آيه 110.