مرحوم سيد مرتضى در عزاى سيد رضى، گفته است، عرض مى‌كنم.

من اين بزرگوار را از سال 1322 ه. ش.

يعنى نزديك به 43 يا 44 سال پيش، از نزديك مى‌شناسم. نمى‌دانم كه نماز شب ايشان گاه‌گاهى تعطيل شده است يا خير؟

اما مى‌دانم كه ايشان دائم التهجد بود.

بعد از شهادت ايشان، يكى از نزديكانش نقل كرد كه ايشان دو سه شب قبل از شهادتش، از خواب بيدار شد و با صداى بلند شروع به راه رفتن در اتاق نمود.

از صداى راه رفتن ايشان، من از خواب بيدار شدم و به ايشان گفتم: هنوز زود است و وقتِ نماز نشده است. ايشان گفت: من الان در خواب، رسول الله صلى الله عليه و آله را ديدم. در خواب ديدم كه در خدمتِ حضرت امام، در مسجد الحرام هستم. درِ كعبه باز شد و پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از كعبه خارج شد و به طرفِ من آمد.

من خجالت كشيدم، مقدارى كنار رفتم و عرض كردم: يا رسول الله! ايشان حضرت امام فرزند شما است. حضرت پيامبر صلى الله عليه و آله به طرف امام نگاه كرد و با ايشان احوال‌پرسى كرد.

بعد به طرف من آمد و با دو دست مرا به سينه خود فشار داد و لب‌هاى خود را روى لب‌هاى من گذاشت.

آن وقت آقاى مطهرى به آن فاميل خود گفته بود به لب‌هايم دست بزن! من هنوز حرارتِ لب‌هاى پيامبر صلى الله عليه و آله را روى لب‌هايم حس مى‌كنم. عاشَ سَعيداً وَ ماتَ سَعيداً، رحمة اللّه عليه.[1] يكى از مناسبت‌هاى ديگر اين هفته، روز كارگر است. ما از اول انقلاب، روز كارگر را به عنوان يك روز رسمى و عيد رسمى شناخته‌ايم و به آن ارج مى‌گذاريم.

ما روز كارگر را از اعياد خودمان مى‌دانيم، اما روز كارگر در نظام اسلامى، مفهوم خاصّ خود را دارد. همچنان كه الفاظ «كارگر» و «انقلاب» نيز هر كدام در مكتبِ ما مفهومى خاصّ خود دارند.

در دنيا انقلاب كارگرى، زياد صورت گرفته است. كارگرانْ تظاهرات، انقلاب و مبارزه مسلحانه مى‌كنند؛ اما هدفِ آنها چيست؟ آنها ديكتاتورى كارگرى، حكومت كارگرى، حقوق كارگر، مزد زياد، كار كمتر، تصاحب ارزش افزوده و نظاير اينها را مى‌خواهند؛ اما در انقلابِ ما اين چيزها اصلًا معنا ندارد.

ما روز كارگر را ارج مى‌گذاريم؛ زيرا كارگر ما، بازوى انقلاب است و جرثومه طاغوت را به كنارى انداخت. امروز نيز، عده‌اى از كارگران عزيز ما سنگرنشين هستند و در زير آتش، بار سنگينِ جنگ را به دوش مى‌كشند و عده‌اى ديگر با عشق و علاقه در پشت جبهه، در سنگر كار، نيازهاى جبهه را تأمين و تدارك مى‌كنند.

كارگران عزيز ما كه خود را فداى دين و كشورشان كرده‌اند و عاشقانه و خالصانه براى پيروزى انقلاب اسلامى ايران، جان‌فشانى مى‌كنند، شايسته آن هستند كه خودشان و روزشان و آثارشان، تعظيم و تكريم شوند.

ما روز كارگر را به كارگران عزيزمان تبريك مى‌گوييم. (تكبير نمازگزاران)

من در باره جنگ، چيزهايى نوشته بودم كه خدمتتان عرض كنم؛ اما به علت كمىِ وقت، آنها را خلاصه مى‌كنم.

ما فراموش نكرده‌ايم كه پس از پيروزى انقلاب ايران، دنيا مى‌دانست كه حادثه بزرگى صورت گرفته است؛ امّا آن را نمى‌شناخت.

[1]- سعادتمند زندگى كرد و سعادتمند از دنيا رفت. درود خداوند بر او باد!