بايد زمزمه «قُمِ اللَّيْلَ الَّا قَليلًا» در گوشِ ما طنين‌انداز باشد تا به آرمان‌ها و اهداف اصيلِ انقلاب دست يابيم.

بايد توجه داشت كه آرمان‌هاى انقلاب با قاطعيت و قدرتِ تمام بر جامعه ما حكومت مى‌كند؛ اين كه مى‌گوييم «فراريان برگردند»، معنايش اين نيست كه آنها مى‌توانند همان كارهاى سابقشان را در ايران تكرار كنند.

ما با انقلابِ خود چنين افرادى را وادار به فرار كرديم تا آن وضع سابق نباشد. اگر اينها مى‌خواهند كه وضع سابق را برگردانند، بهتر است كه اصلًا نيايند.

به راه انداختن سرمايه‌هاى سرگردان، برنامه خوبى است، من هم طرفدار اين برنامه هستم و آن را تبليغ مى‌كنم؛ امّا به شرط اينكه افرادى كه مى‌آيند، امكانات خود را در چهارچوب ضوابط انقلاب، در جاهاى همسو با سازندگى كشور و منافع مردم به چرخش در آورند؛ افرادى كه اگر آزاد شوند، ديگر به خانه تيمى نمى‌روند، با موادّ منفجره و اسلحه به مردم حمله نمى‌كنند؛ امّا ما هرگز قصد آزادىِ تروريست‌هاى آدم‌كش و شرور و انداختن آنها به جان مردم را نداريم.

ما با تلاش فراوان و بهاى گزاف، اين جامعه آشوب‌زده را آرام كرده‌ايم و با قدرتِ تمامْ از اين آرامش و امنيّت دفاع مى‌كنيم.

اين روزها مصادف با روز جهانى كارگر است. من اين روز گرامى را به همه كارگران عزيز، تبريك عرض مى‌كنم. برادران و خواهران، كارگران عزيز! امروز ما در شرايطى انقلابى، زندگى مى‌كنيم. لازمه انقلابْ اين است كه ساعات كار، بيشتر و تعطيلات عمومى كمتر گردد و توليد افزايش يابد تا بتوان خرابى‌هاى سابق را جبران نمود و رونق و سازندگى به وجود آوَرْد كه همه مردم و افراد كشور، از آن، نتيجه مثبت بگيرند.

در اين شرايط حساس، هرگز يك فرد انقلابى، تقاضاى كاهشِ ساعت كار و اعتصاب يا تحصن نمى‌كند؛ زيرا نتيجه آن، توليد و درآمد كمتر و فقر بيشتر براى كشور است.

شما ببينيد كدام كشور انقلابى در دوران انقلاب، روزهاى تعطيلى را افزايش داده است؟

تعطيلى، مسافرت و مرخصى، به معناى تعطيل و رها كردن امور جارىِ يك كشور است؛ يعنى تمام فعاليت‌هاى سازنده كشور در اين مدّت رها مى‌شوند. روزهاى تعطيل در كشور ما بسيار زياد شده است و به نظر من، اين نوعى فساد است و بايد اصلاح شود.

«انَّ لَكَ فِى النَّهارِ سَبْحاً طَويلًا»[1]

[كه كارهاى تو در روز، بسيار است.]

يك ماهى را كه از دست نهنگ فرار مى‌كند يا به دنبال طعمه مى‌رود، تصور كنيد كه چگونه حركت مى‌كند؛ يك برنامه انقلابى بايد اين گونه اجرا شود.

امروز همه ما بايد با تمام توان، براى دستيابى به اهداف انقلاب تلاش كنيم، ساعات كار ادارى را اضافه كنيم و تعطيلات را كم كنيم.

كارخانه‌ها بايد روزانه دو تا سه نوبت كار كنند.

بايد توليد را بالا ببريم تا بتوانيم كمبودها را جبران كنيم و خرابى‌ها را بسازيم.

البته كارگران ما خودشان در جريان هستند.

آن گونه كه وقتى رزمندگان جبهه‌ها نيازمند نوعى پل مخصوص، براى استفاده در عمليّات شدند، كارگران عزيز ما آن پل را ساختند.

همچنين وقتى كه چاه نفتْ آتش گرفت، كارگران تلاشگر و ماهرْ با ظرافتِ خاصّى آن را خاموش و مهار كردند. بايد هر روزِ انقلاب، روز اقدامات بزرگى چون روز پل‌سازى و مهار چاه باشد و بايد همواره با تمام توان در حال تلاش براى سازندگى ايران عزيز

[1]- همان، آيه 7.