قربانگاه حضور دارد و تنها ذبح را به ديگرى واگذار كرده، نيّت ذابح كافى نيست و منوب‌عنه هم بايد نيّت كند.

مسأله 886) كسى كه به نيابت از ديگرى ذبح مى‌كند، اگر مسلمان باشد كافى است و لازم نيست شيعه باشد.

مسأله 887) اگر كسى را نايب گرفت تا برايش گوسفند بخرد و قربانى كند بايد علم يا اطمينان پيدا كند كه نايب اين كار را انجام داده و ظنّ و گمان به انجام عمل كفايت نمى‌كند.

مسأله 888) اگر پس از آن كه نايب گوسفند را خريدارى كرد و ذبح نمود، منوب‌عنه احتمال بدهد كه نايب شرايط قربانى را مراعات نكرده باشد در صورتى كه نايب مورد اطمينان بوده به اين احتمال اعتنا نكند و ذبحى كه نايب انجام داده كافى است.

مسأله 889) اگر كسى كه براى قربانى كردن نايب شده، در مورد اوصاف حيوان قربانى يا در كشتن آن از روى عمد بر خلاف دستورات شرع عمل كند، ضامن است و بايد دو مرتبه قربانى كند.

مسأله 890) اگر نايب به علّت فراموشى يا ندانستن مسأله، در مورد اوصاف حيوان قربانى يا كشتن آن بر خلاف دستورات شرع عمل كند در صورتى كه براى عمل اجرت گرفته باشد ضامن است، ولى اگر اجرت نگرفته باشد در صورتى ضامن است كه جاهل مقصّر باشد و در هر صورت ذبح بايد اعاده شود.