عامل بسيارى از بيمارىها زيادهروى در خوردن غذاهاى مختلف است و چون مواد اضافى، جذب بدن نمىشود به صورت چربىهاى اضافى در نقاط مختلف بدن يا به صورت چربى و قند اضافى در خون باقى مىماند، اين مواد اضافى در لابلاى بافتهاى بدن در واقع لجنزار متعفنى براى پرورش انواع ميكروبها و بيمارىهاى عفونى خواهد بود.
بهترين راه مبارزه با اين امر خوددارى از خوردن غذا و گرفتن روزه است؛ چرا كه روزه زبالهها و مواد اضافى و جذب نشده بدن را سوزانده و در واقع بدن را خانهتكانى مىكند. از طرف ديگر با توجه به اين كه دستگاه گوارشى از حساسترين دستگاههاى بدن بوده و در تمام سال به طور مداوم مشغول كار است نياز به استراحت دارد و روزه اين امكان را به اين دستگاه مهم بدن مىدهد، البته اين در صورتى است كه شخص روزهدار طبق دستور اسلام به هنگام «افطار» و «سحر» در خوردن غذا زيادهروى نكند، در غير اين صورت ممكن است نتيجه مطلوب حاصل نگردد.
نيت پاك، ركن اساسى روزه
آنچه باعث امتياز و جدايى روزه از ساير مواردى است كه انسان از غذا و مانند آن اجتناب مىكند، آن است كه در روزه نخوردن و نياشاميدن همراه با قصد قربت و نزديكى به خداوند متعال مىباشد، پس اگر روزهدار از همه چيزهايى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد ولى در انجام آن دچار ريا و خودنمايى و تظاهر گردد، از آن كسانى خواهد بود كه به فرموده پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى از روزهاش