جمله‌هاى آن را به هم نچسباند، ولى به اندازه‌اى كه بين جمله‌هاى اذان فاصله مى‌دهد، بين جمله‌هاى اقامه فاصله ندهد.

مسأله 8- انسان مى‌تواند به اميد كسب ثواب بعد از اذان و قبل از اقامه يك قدم برداشته يا قدرى بنشيند يا سجده نمايد يا ذكرى بگويد يا دعايى بخواند يا قدرى ساكت شود.

مسأله 9- مستحب است فردى را كه براى گفتن اذان معين مى‌كنند عادل، وقت‌شناس و داراى صداى بلند باشد و اذان را در جاى بلندى بگويد.

مسأله 10- اذان و اقامه نماز جماعت را بايد مرد بگويد، مگر اين كه زنى با همه مردانى كه مى‌خواهند نماز جماعت بخوانند محرم باشد كه در اين صورت اذان او براى آن جماعت كافى است، گرچه احتياط مستحب آن است كه به آن اذان اكتفا نشود.

مسأله 11- اگر براى نماز جماعت اذان و اقامه گفته باشند، فردى كه با آن جماعت مى‌خواهد نماز بخواند نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.

مسأله 12- اگر انسان براى خواندن نماز به مسجد رفت و ديد كه نماز جماعت تمام شده است در صورتى كه براى آن نماز جماعت اذان و اقامه گفته شده و او بخواهد در همان‌جا نمازش را چه فرادى و چه با جماعت ديگرى بخواند، بنابر احتياط واجب تا وقتى كه صف‌هاى نماز قبلى به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده باشد، نمى‌تواند براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.