دين اسلام ارزش خاصى براى علم و دانش قائل است، و در مقام مقايسه بين ثروتاندوزى و دانشآموزى به چندين دليل طلب علم را بر جمعآورى ثروت مقدّم مىكند كه به چند نمونه آن در اين جا اشاره مىكنيم: 1- علم و دانش حافظ انسان است، ولى اين انسان است كه بايد نگهبان و مراقب ثروت باشد.
2- علم به واسطه بخشيدن و آموزش آن به ديگران پختهتر و پيشرفتهتر مىشود، اما مال به واسطه خرج كردن كم شده و يا تمام مىگردد.
3- علم حاكم است و به وسيله آن بر اشياء و بر افراد حكم مىگردد، اما مال نه تنها حاكم نيست بلكه محكوم واقع شده و بر آن حكم مىشود، مثلًا حكم مىشود كه اين مال بايد از فلانى گرفته شود و به فلانى داده شود.
4- دانش و علم به واسطه رنج و زحمت و تلاش به دست مىآيد و