«مسأله 2127» اگر كسى را مجبور كنند كه مخارج شخص ديگرى را بپردازد، واجب بودن فطريّه او بر وى محلّ اشكال است.

«مسأله 2128» فطره مهمانى كه بعد از غروب شب عيد فطر وارد مى‌شود، بر صاحبخانه واجب نيست، اگرچه پيش از غروب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.

«مسأله 2129» اگر انسان كسى را براى كارى اجير نمايد و شرط كند كه مخارج او را بدهد، در صورتى كه به شرط خود عمل كند و عرفاً نان‌خور او حساب شود، بايد فطره او را بپردازد؛ ولى اگر اجير در زندگى مستقل باشد- نظير كارمندان ادارات و كارگران كارخانه‌ها- بايد زكات فطره را خود او بدهد و بنابر احتياط واجب حكم سربازان پادگان‌ها نيز همين است.

«مسأله 2130» فقيرى كه فقط به اندازه يك صاع- كه تقريباً سه كيلو است- گندم و مانند آن دارد، مستحب است زكات فطره را بدهد و چنانچه عائله‌اى داشته باشد و بخواهد فطره آنها را هم بدهد، مى‌تواند به قصد فطره، آن يك صاع را به يكى از افراد عائله خود بدهد و او هم به همين قصد به ديگرى بدهد و همچنين تا به نفر آخر برسد و بهتر است نفر آخر، چيزى را كه مى‌گيرد به كسى بدهد كه از خود آن خانواده نباشد و اگر يكى از آنها صغير باشد، احتياط آن است كه او را در دور دادن زكات فطره داخل نكنند و چنانچه ولىّ صغير از طرف او قبول نمايد، بايد آن زكات فطره را به مصرف صغير برساند و نمى‌تواند آن را از طرف او به ديگرى بدهد.

«مسأله 2131» اگر كسى بعد از غروب شب عيد فطر بچّه‌دار شود يا كسى نان‌خور او حساب شود، واجب نيست فطره او را بدهد؛ اگرچه مستحب است فطره كسانى را كه بعد از غروب تا پيش از ظهرِ روز عيد، نان‌خور او حساب مى‌شوند، بدهد.

«مسأله 2132» اگر انسان نان‌خور كسى باشد و پيش از غروب نان‌خور كس ديگر شود، فطره او بر كسى كه نان‌خور او شده واجب است؛ مثلًا اگر دختر پيش از غروب به خانه شوهر رود، شوهر بايد فطره او را بدهد.