كشيده مى‌شوند.

«مسأله 169» اگر ظرف يا بدن نجس باشد و بعد به گونه‌اى چرب شود كه از رسيدن آب به آنها جلوگيرى كند، چنانچه بخواهند ظرف و بدن را آب بكشند، بايد اوّل چربى را برطرف كنند تا آب به آنها برسد.

«مسأله 170» اگر چيز نجسى را كه عين نجاست در آن نيست يك مرتبه زير شيرى كه متصل به كُر است بشويند، پاك مى‌شود؛ و نيز اگر عين نجاست در آن باشد، چنانچه عين نجاست آن، زير شير يا به وسيله ديگر برطرف شود و آبى كه از آن چيز مى‌ريزد، بو يا رنگ يا مزه نجاست به خود نگرفته باشد، با همان مقدار آب شير پاك مى‌گردد؛ اما اگر آبى كه از آن مى‌ريزد، بو يا رنگ يا مزه نجاست گرفته باشد، بايد به قدرى آب از شير روى آن بريزند تا آبى كه از آن جدا مى‌شود، بو يا رنگ يا مزه نجاست نداشته باشد.

«مسأله 171» اگر چيزى را آب بكشد و يقين كند پاك شده و بعد شك كند كه عين نجاست را از آن برطرف كرده يا نه، چنانچه هنگام آب كشيدن متوجه برطرف كردن عين نجاست بوده باشد، آن چيز پاك است.

«مسأله 172» زمينى كه آب روى آن جارى نمى‌شود، اگر نجس شود با آب قليل پاك نمى‌گردد، ولى زمينى كه سطح آن از شن يا ريگ است- چون آبى كه روى آن مى‌ريزند از آن جدا شده و در شن و ريگ فرو مى‌رود- با آب قليل پاك مى‌شود، امّا زير ريگها نجس مى‌ماند.

«مسأله 173» اگر زمين سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمى‌رود نجس شود، در صورتى با آب قليل پاك مى‌گردد كه به قدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود، و چنانچه آبى كه روى آن ريخته‌اند از سوراخى بيرون رود، همه زمين پاك مى‌شود، و اگر بيرون نرود، جايى كه آبها جمع مى‌شوند نجس مى‌ماند و براى پاك شدن آنجا، بايد گودالى بكنند كه آب در آن جمع شود و بعداً آب را بيرون بياورند و گودال را با خاك پاك پر كنند.

«مسأله 174» اگر ظاهر سنگ نمك و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كُر نيز