پاك است.

«مسأله 162» اگر بعد از آب كشيدن لباس و مانند آن خورده گِل يا اشنان يا پودر و صابون لباسشويى در آن ديده شود، در صورتى كه بدانند كه خورده گِل يا اشنان يا پودر و صابون با آب شسته شده، پاك است ولى اگر آب نجس به باطن گِل يا اشنان يا پودر و صابون رسيده باشد، ظاهر گِل و اشنان يا پودر و صابون پاك و باطن آنها نجس است.

«مسأله 163» هر چيز نجس تا عين نجاست را از آن برطرف نكنند پاك نمى‌شود، ولى اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد. پس اگر خون را از لباس برطرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند، پاك مى‌باشد، اما چنانچه به واسطه بو يا رنگ، احتمال عرفى داده شود كه ذرّه‌هاى نجاست در آن چيز باقى مانده، آن چيز پاك نيست.

«مسأله 164» اگر نجاست بدن را در آب كُر يا جارى برطرف كنند، بدن پاك مى‌شود و بيرون آمدن و دوباره در آب فرو رفتن لازم نيست.

«مسأله 165» اگر آب را در دهان بگردانند و آن را به تمام غذاى نجسى كه بين دندانها مانده برسانند، آن غذا پاك مى‌شود.

«مسأله 166» اگر موى سر و صورت زياد باشد و آن را با آب قليل آب بكشند، پاك مى‌شود و فشار دادن لازم نيست.

«مسأله 167» اگر جايى از بدن يا لباس را با آب قليل آب بكشند، اطراف آنجا كه متصل به آن است و معمولًا هنگام آب كشيدن آب به آن جا مى‌رسد، چنانچه آبى كه براى پاك شدن محل نجس مى‌ريزند به آن اطراف جارى شود، با پاك شدن جاى نجس آنجا نيز پاك مى‌شود. همچنين اگر چيز پاكى را كنار چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند، هر دو پاك مى‌شوند. پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس، روى همه انگشتان آب بريزند، بعد از پاك شدن انگشت نجس، تمام انگشتان پاك مى‌شوند.

«مسأله 168» گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده‌اند و همچنين بدن يا لباسى كه چربىِ كمى دارند و آن چربى از رسيدن آب به آنها جلوگيرى نمى‌كند، مثل چيزهاى ديگر آب‌