جنب كرده و با تيمّم نماز خوانده باشد. سوم: آن كه تا آخر وقت عمداً در جستجوى آب نرود و با تيمّم نماز بخواند و بعد بفهمد كه اگر جستجو مى‌كرد، آب پيدا مى‌شد.

چهارم: آن كه عمداً نماز را تأخير انداخته و در آخر وقت با تيمّم نماز خوانده باشد.

پنجم: آن كه مى‌دانسته يا گمان داشته كه آب پيدا نمى‌شود و آبى را كه داشته ريخته و با تيمّم نماز خوانده است.