پاسخ: احوط اين است كه اگر موجب عسر و حرج يا ضرر نباشد، وضو را باطل نكند.
[371] سؤال 244: به جهت تنگى وقت، بايد تيمّم كنيم؛ ولى اقدام به غسل و وضو مىكنيم و نماز مىخوانيم. غسل و وضو و نمازى كه اين طور برگزار شده است، صحيح است يا باطل؟
پاسخ: در فرض مذكور، به نظر اين جانب وضو و يا غسل و نماز چنين شخصى باطل است.
[372] سؤال 245: اگر لازمه وضو گرفتن يا غسل كردن، انجام دادن كار حرامى باشد، كدام يك مقدّم است (وضو و غسل را به جا آوردن يا ترك كار حرام و انجام دادن تيمّم به جاى وضو و غسل)؟
پاسخ: در فرض مذكور، بايد تيمّم بكند؛ ولى اگر با تأخير انداختن زمان غسل و وضو و يا تغيير مكان غسل و وضو و امثال آن، امكان تحقّق غسل و وضو بدون آن كار حرام باشد، آن وقت، غسل و وضو مقدّم است.
[373] سؤال 246: آيا وضو گرفتن مرد، در مكانى كه زن نامحرم دست و بازوى او را مىبيند و وضو گرفتن زن، در جايى كه مرد نامحرم اعضاى وضوى او را مىبيند، وضو را باطل مىكند؟
پاسخ: وضو را باطل نمىكند؛ ولى لازم است كه زمينه معصيت كردن ديگران را فراهم نكنند.
[374] سؤال 247: آبى كه در اختيار مكلّف قرار دارد، فقط براى وضو يا براى شستن بخشى از نجاست بدن يا لباس كافى است. در اين جا وضو مقدّم است يا رفع نجاست؟
پاسخ: تخيير، بعيد نيست، اگر چه بهتر اين است كه آن آب را براى رفع