كنيد.

[366] سؤال 239: آيا با آبى كه براى گرفتن وضو يا غسل استعمال شده يا آب قليلى كه براى برطرف كردن نجاست به كار رفته است، مى‌توان دوباره وضو يا غسل به جا آورد يا نجاستى را برطرف نمود؟

پاسخ: استفاده از آبى كه براى گرفتن وضو و غسل استعمال شده، براى رفع حدث و خبث جايز است و آبى كه براى استنجاء استفاده شده، احتياطاً نجاست را دفع نمى‌كند و بنا بر اقوى‌ وضو و غسل با آن نمى‌توان به جا آورد و آب قليلى كه براى رفع خبث (غير از استنجاء) استفاده شده باشد، نجس است.

[367] سؤال 240: تكليف شخصى كه به دلايلى انجام دادن غسل و وضو و تيمّم براى خودش يا نايبش غير مقدور و يا مشكل باشد، چيست؟

پاسخ: اگر تحصيل طهارت، حرجى باشد و يا مقدور نباشد، احتياطاً با همان وضع، نماز را بخواند و بعد از آن هر وقت توانست، نماز را با طهارت اعاده نمايد.

[368] سؤال 241: اگر شك داريم مقدار آبى كه در دسترس ماست، براى غسل يا وضو كافى است يا خير، بايد تيمّم كنيم يا اقدام به غسل و وضو نماييم؟

پاسخ: بايد براى وضو يا غسل اقدام نماييد.

[369] سؤال 242: گاهى مختصرى از پوست اطراف ناخن‌ها از جاى خود كنده مى‌شود و در جاى خود به طور متصل باقى مى‌ماند. آيا وضو گرفتن در اين حالت اشكال ندارد؟

پاسخ: اشكال ندارد.

[370] سؤال 243: كسى كه وضو دارد و نمازش را هنوز نخوانده است و اگر وضويش را باطل كند، به جهت مانعى (مانند سرما و يا ترس از دزد و درنده) نمى‌تواند كفشهايش را درآورد و دوباره وضو بگيرد، آيا حق باطل كردن وضوى خود را قبل از خواندن نماز