پاسخ: موارد مصرف بعضى از امور ذكر شده در سؤال (مثل سهم سادات، زكات، زكات فطره و ...)، در رساله عمليه ذكر شده است و بايد در همان موارد مصرف شود و در بعضى از موارد، مثل موقوفات عامّه و نذورات، مصرف، تابع نظر واقف و نذر كننده است و در بعضى از موارد ديگر كه احتياج به اجازه مجتهد جامع الشرائط است (مثل سهم امام عليه السلام)، بايد اجازه گرفته شود و ممكن است به حسب مورد و مصلحت، مقدارى از آن اجازه داده شود.
[1757] سؤال 398: در مساجد شهر ما به مناسبت ايّام محرم و رمضان، مرسوم است كه هيئت امناى مساجد براى واعظ و مبلّغ از مردم مبالغى را به عنوان مال امام جمع آورى مىنمايند و بنا بر تحقيقات به عمل آمده 95 درصد مردم با اين نيّت كه اين پول به امام جماعت و مبلّغ تعلّق دارد، آن را پرداخت مىنمايند و خرج مسجد را هم جداگانه مىپردازند. آيا هيئت امناى مساجد مجاز هستند پولى را كه به عنوان مال امام جمع آورى مىنمايند، در امورات ديگر (مثل مخارج مربوط به مدّاح، كفشدار، آشپز، راننده، تعمير و تكميل مسجد و كمك به فقراى محل) صرف نمايد؟
پاسخ: چنانچه وجوه مذكور، سهم امام عليه السلام نباشد، مصرف آن، تابع نيّت پرداخت كننده آن وجوه است.
[1758] سؤال 399: آيا مىتوان اموال مجهول المالك را به سادات داد؟
پاسخ: احتياط اين است كه به سادات داده نشود.
[1759] سؤال 400: مظالم عباد يعنى چه و در چه طريقى بايد به مصرف برسد؟
پاسخ: مظالم عباد به ديونى گفته مىشود كه بر ذمّه اشخاص باشد و صاحبان آنها معلوم نباشد. كسى كه مديون مظالم عباد است، اگر غير سيّد است، مظالم را به فقير غير سيّد بدهد و اگر سيّد است، مىتواند به سيّد فقير بدهد.