[982] سؤال 331: آيا به امام جماعتى كه به جهت عذرى به جاى وضو يا غسل، تيمّم يا وضوى جبيرهاى نموده است، مىتوان اقتدا كرد؟
پاسخ: جايز است و اشكالى ندارد.
[983] سؤال 332: اگر مأموم بفهمد كه بدن يا لباس امام جماعت نجس است، ولى خودامام جماعت نداند، آيا اقتدا كردن او صحيح است؟
پاسخ: اگر نجاست از مواردى باشد كه در نماز بخشوده نشده است، مسأله سه صورت دارد: اول اين كه مأموم مىداند امام جماعت از نجاست بدن يا لباس خود بى خبر است كه در اين حالت، اقتدا كردن صحيح است؛ دوم اين كه مأموم مىداند كه امام جماعت از نجاست باخبر بوده، ولى بعد، فراموش كرده است كه در اين صورت نمىتواند اقتدا كند؛ و سوم اين است كه مأموم، چيزى در مورد با خبر يا بى خبر بودن امام نمىداند كه در اين صورت هم اقتدا كردن اشكال ندارد، اگر چه بهتر است اقتدا نكند.
عدالت
[984] سؤال 333: مراد از عادل بودن كه شرط امام جماعت است، چيست؟
پاسخ: مراد از امام جماعت عادل كسى است كه گناه كبيره مرتكب نشود و اصرار بر گناه صغيره ننمايد و از كارهايى كه نشان دهنده بى مبالاتى در امور دينى است، اجتناب كند.
[985] سؤال 334: فرق بين گناه صغيره و كبيره كه در بحث عدالت مطرح مىشود، چيست؟
پاسخ: گناه كبيره آن است كه در قرآن كريم و يا در احاديث معتبر، آن را كبيره شمرده باشند يا براى آن وعده عذاب داده شده باشد و يا نزد متشرّعين گناه بزرگى محسوب شود.