[944] سؤال 293: كسى كه دو يا سه روز بىهوش بوده است، آيا نمازهايى كه در اين مدت نخوانده، قضا دارد يا خير؟
پاسخ: نمازهايى كه در تمام مدت وقت آنها بى هوش بوده، قضا ندارد.
[945] سؤال 294: اين كه قضاى نمازهاى واجبى كه در زمان حيض خوانده نشده، واجب نيست، آيا مربوط به نمازهاى واجب روزانه است يا هر نماز واجب ديگرى را نيز شامل مىشود؟
پاسخ: اختصاص به نمازهاى يوميه دارد و در نمازهاى واجب ديگر، احتياط در قضا كردن آنهاست.
[946] سؤال 295: مىدانيم كه قضاى نمازهاى خوانده نشده زن حائض واجب نيست. آيا اين عدم وجوب، به معناى عدم مشروعيت است يا تنها به معنى عدم وجوب است كه اگر بخواهد قضاى اين نمازها را بخواند، مانعى نداشته باشد؟
پاسخ: قضاى نمازها براى حائض و نفساء مشروع نيست؛ چون از آن نهى شده است.
[947] سؤال 296: شخصى يقين دارد كه نماز قضا دارد؛ ولى نمىداند كه نماز قضاى ظهر و عصر است يا مغرب و عشا. تكليف او چيست؟
پاسخ: اگر يك نماز چهار ركعتى به نيّت قضاى ظهر و يك نماز سه ركعتى به نيّت قضاى مغرب و بعد يك نماز چهار ركعتى به قصد «ما فى الذمّه» (اعمّ از عصر و عشا) بخواند، كافى است و در جهر (بلند خواندن) و اخفات (آهسته خواندن) اين نماز چهار ركعتى مخيّر است.
[948] سؤال 297: كسى كه بعد از اذان ظهر و قبل از اذان مغرب، به مسافرت رفته يا از مسافرت به وطن برگشته و نماز ظهر و عصر او در اين روز قضا شده، وظيفه او در