از اندازه درهم باشد، براى نمازش اشكالى ندارد؛ ولى اگر بيشتر از اندازه درهم باشد، در صورتى كه بتواند بدون بر هم خوردن صورت نماز، در بين نماز تطهير كند، بايد همين كار را انجام دهد، وگرنه بايد نماز را قطع نمايد و پس از تطهير، نماز را از سر بگيرد.

[669] سؤال 18: اگر در دو جاى بدن يا لباس، لكه خون و هر كدام كمتر از اندازه يك درهم باشد، آيا نماز خواندن اشكال دارد؟

پاسخ: اگر جمعاً به اندازه درهم باشد، بنا بر احتياط نمى‌توان در آن لباس نماز خواند.

[670] سؤال 19: در لباس نمازگزار مقدارى خون هست؛ ولى نمى‌داند كه به اندازه درهم است يا كمتر از آن. آيا نماز با آن صحيح است؟

پاسخ: احتياط واجب، عدم عفو است، مگر آن كه سابقاً كمتر از درهم بوده و شك كند كه زيادتر شده است يا نه.

[671] سؤال 20: خونى به مقدار كمتر از درهم، در لباس وجود دارد كه معلوم نيست خون حيض و نفاس و استحاضه است يا خونى كه از رگ بريده خارج شده است. آيا نماز با آن مجزى است يا خير؟

پاسخ: در فرض سؤال، مشكل است.

[672] سؤال 21: در مواردى كه تطهير بدن يا لباس به دليل زخم يا بيمارى، داراى حرج شخصى يا نوعى باشد و از موارد عفو قروح و جروح محسوب نشود، نماز را چگونه بايد خواند؟

پاسخ: اگر بدن نجس باشد و تطهير آن، حرج شخصى داشته باشد، نماز را همان طور بخواند و كافى است و اگر لباس نجس باشد و تطهير لباس براى او حرجى باشد، در صورت امكان لباس را درآورد و به دستورى كه براى نماز