[447] سؤال 320: زنى كه بعد از زايمان، مدتى طولانى خون مىبيند، چه وظيفهاى دارد؟
پاسخ: به مقدار ايّام عادت در حيض را نفاس قرار دهد و بعد از آن محكوم به حكم استحاضه است، اگر چه احتياط، جمع بين تروك نفساء و اعمال مستحاضه تا هجده روز است.
[448] سؤال 321: زن حاملهاى كه به علت تصادف با ماشين، چند روز از رحمش خون مىآيد و سپس بچهاش سقط مىشود و بعد هم چندين روز خون مىبيند، حكم اين خونها چيست؟
پاسخ: خونهايى كه پس از سقط بچه مىبيند، اگر از ده روز بيشتر نباشد، خون نفاس است و بايد به احكام نفاس عمل كند و اما خونهاى پيش از ولادت، خواه ايّام عادت باشد و يا نباشد و خواه متصل به خون نفاس باشد- چنانچه ظاهر سؤال است- و يا نباشد، در همه اينها اگر بداند كه خون قروح و جروح نيست، بايد احتياط كند؛ يعنى از محرّمات اجتناب نمايد و واجبات را با انجام دادن اغسال انجام دهد.
[449] سؤال 322: اگر به واسطه جراحى يا سقط طبيعى، بخشى از جنين خارج شود و بخش ديگر، مثلًا بيست روز بعد خارج شود، خونى كه در اين بيست روز و پس از آن مشاهده مىشود، چه خونى محسوب مىشود؟
پاسخ: اگر به خونى كه در اين مدت (مثلًا بيست روز) ديده، عرفاً خون ولادت گفته شود و استمرار نيز داشته باشد، همه آن محكوم به نفاس است و خونى كه بعد از خارج شدن تمام طفل ديده مىشود، فقط تا ده روز خون نفاس محسوب مىشود.
[450] سؤال 323: اگر بچه در شكم مادر بميرد و بعد از مردن، از شكم خارج شود، آيا خونى كه بعد از خروج جنين مرده ديده مىشود، نفاس است؟