بلكه چه بسا باعث زوال آن گردد.

نكته مهم و جالب توجّه اين كه پس از گذشت حدود چهارده قرن از اين روش درمانى اندوه- كه به روشنى در روايات اهل بيت عليهم السلام آمده-، كارشناس‌ترين روان‌شناسان عصر حاضر، آن را يكى از مؤثّرترين روش‌هاى درمان نگرانى‌ها مى‌دانند. ديل كارنگى، در فصل دوم كتاب آيينِ زندگى، از اين روش به عنوان «يك دستور معجزآسا براى رفع نگرانى» ياد كرده است.

درمانِ نگرانى‌ها از طريق اين دستور، به طور خلاصه اين است كه اين روش، از سه مرحله تشكيل مى‌شود:

مرحله اوّل: كسى كه دچار نگرانى است، وضعيت جارىِ خود را ارزيابى كند و با در نظر گرفتن اين واقعيت كه «بالاتر از سياهى رنگى نيست»، به اين سؤال پاسخ دهد كه: بدترين حادثه‌اى كه ممكن است در شرايط كنونى زندگى براى او پيش آيد چيست؟

مرحله دوم: خود را براى پذيرفتن و مقابله با بدتر از بد، آماده نمايد.

مرحله سوم: با خون‌سردى تمام، همه توان خود را براى اصلاح بدترين حوادثى كه در ذهن، آنها را پذيرفته است، به كار گيرد.