648. الاختصاص‌- به نقل از عوانه-: چون خبر مرگ اشتر به على بن ابى طالب- كه درود خدا بر او باد- رسيد ... چند روز بر او گريست و براى او بسيار اندوهناك شد و فرمود: «ديگر مانند او را هرگز نخواهم ديد».

649. امام زين العابدين عليه السلام‌- در پاسخ جابر بن يزيد جُعفى كه پرسيد: اى پسر پيامبر خدا! حق مؤمن بر برادر مؤمنش چيست؟-: در زمان شادمانى او براى شادى‌اش شاد مى‌شود و در زمان اندوهش براى اندوه او اندوهگين. همه كارهايش را پيگيرى مى‌كند و به انجام مى‌رساند. او براى از دست رفتن چيزى از كالاى ناپايدار دنيا اندوهگين نمى‌شود جز آن كه با وى همدردى مى‌كند تا بدان جا كه در هر خوبى و بدى‌اى، همپاى يكديگر حركت مى‌كنند.

650. امام باقر عليه السلام: گاه مؤمن، نياز برادرش نزد او آورده مى‌شود و او آن را در اختيار ندارد.

در نتيجه، دلش به خاطر آن اندوهگين مى‌گردد. خداوند نيز وى را به خاطر اندوهش وارد بهشت مى‌كند.

651. الكافى‌- به نقل از عيسى بن ابو منصور-: همراه ابن ابى يعفور و عبد اللَّه بن طلحه نزد امام صادق عليه السلام بودم كه ايشان سخن آغاز كرد و فرمود: «اى پسر ابى يعفور! پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرموده است: شش خصلت است كه دارنده آن، در پيشگاه خداوند و در جانب راست اوست».

ابن ابى يعفور گفت: فدايت شوم! آنها چيستند؟

فرمود: «انسان مسلمان براى برادرش دوست بدارد آنچه را كه براى عزيزترين وابستگانش دوست مى‌دارد و اين كه انسان مسلمان، براى برادرش ناپسند بدارد آنچه را كه براى عزيزترين وابستگان خود ناپسند مى‌دارد و با او خيرخواهانه دوستى كند».

ابن ابى يعفور گريست و گفت: چگونه با او خيرخواهانه دوستى كند؟