اصل اوّل: مبارزه با آفت‌هاى شادى‌

براى دستيابى به زندگىِ توأم با شادى، پيش از هر اقدام، مبارزه با آفت‌هاى شادكامى، ضرورى است. اين آفت‌ها نه تنها مانع تأثيرگذارى عوامل شادى مى‌شوند، بلكه خود، مايه غم و نگرانى اند.

در فصل دوم اين كتاب، آفت‌هاى شادى به شش دسته تقسيم شده‌اند:

1- 1. آفت‌هاى اخلاقى‌

مقصود از آفت‌هاى اخلاقى، صفات ناپسندى‌[115] هستند كه اگر انسان، متّصف به آن صفات باشد، نمى‌تواند شاد زندگى كند، مانند بداخلاقى، بدگمانى، خودپسندى، حسادت، كينه‌ورزى، عصبانيّت، آرزوهاى دور و دراز، ترس، بيتابى، و دلبستگى به دنيا.

مى‌توان گفت: يكى از جامع‌ترين و خطرناك‌ترين آفات اخلاقى شادى، بد اخلاقى‌[116] است. از اين رو، امام على عليه السلام در پاسخ به اين سؤال كه: «چه كسى در

[115]. ر. ك: ص 157( آسيب‌هاى اخلاقى و اجتماعى).

[116]. ر. ك: ص 157( بد خُلقى).