502. الكافى‌- به نقل از ابن فضّال، از كسى كه نامش را برده است-: از كوتاه كردن سبيل ياد كرديم. امام صادق عليه السلام فرمود: «نشاطآور است و جزئى از سنّت».

503. امام رضا عليه السلام: ريشه اندوه، در طحال است و ريشه شادى، در چربى شكم‌[1009] و كليه‌هاست. در آن دو، دو رگ وجود دارد كه به صورت، راه دارند و از همين روست كه هر گاه شادى و غمى بروز كند، اثر آنها را در چهره مى‌بينى.

504. فقه الرضا عليه السلام: روايت مى‌كنيم: وسعت منزل مسكونى، جزئى از خوش‌بختى است و فراوانى دوستداران، جزئى از خوش‌بختى و سازگارى همسر، اوج شادمانى.

ر. ك: ص 149 ح 59.

5/ 6: عوامل غير ارادى‌

الف- پيوند روحى‌

505. امام على عليه السلام: خداوند متعال به زمين نگريست و ما را انتخاب كرد و براى ما پيروانى برگزيد كه ياريمان كنند و از شادى ما، شادمان شوند و از اندوه ما، اندوهناك، و در راه ما جان و مال خود را نثار كنند، آنان از مايند و رو به سوى ما دارند.

[1009]. علّامه مجلسى درباره ثِرب( چربى شكم) مى‌گويد: ثِرب، پوسته دولايه‌اىِ معده و روده است. ميان‌اين دو لايه، رگ و ريشه و پيه زياد هست، و از دهانه معده شروع مى‌شود و تا به روده پنجم- كه بدان قولون مى‌گويند-، ادامه مى‌يابد. سبب اين كه اين پوسته دولايه‌اى، مايه شادى است، فراوانىِ رگ و ريشه است كه خون و رطوبت را جذب كليه مى‌كند و باعث صاف شدن خون و لطافت آن مى‌گردد و گشايش ايجاد مى‌كند.