تفاوت كه‌] گرسنه هر گاه غذا بخورد، سير مى‌شود و تشنه هر گاه آب بنوشد، سيراب مى‌گردد؛ امّا من از نماز سير نمى‌شوم.

455. امام على عليه السلام‌- در تفسير اذان-: امّا اين سخنش «حىّ على الفلاح»، او مى‌گويد: به سوى ... شادمانى، روى كنيد كه هيچ غمى همراه آن نيست ... و به سوى شادى‌اى كه پايان‌پذير نيست .... بشتابيد به سوى خوش‌حالى دنيا و آخرت و نجات سراى واپسين و سراى نخست.

ب- نماز شب‌

456. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: نماز شب، مايه خشنودى پروردگار و محبّت فرشتگان، و [نيز] سنّت پيامبران، نور دانايى و ريشه ايمان، و موجب آسايش بدن‌هاست.

ج- روزه‌

457. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: روزه‌دار را دو شادمانى است: شادمانى در وقت افطار كردن و شادمانى هنگام ملاقات پروردگارش.

458. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خداوند تبارك و تعالى فرموده است: «هر كار آدمى‌زاده، از آنِ خود اوست جز روزه كه از آنِ من است و خود نيز پاداشش را مى‌دهم ... و روزه‌دار، دو بار شادمان مى‌شود: وقتى كه افطار مى‌كند و مى‌خورد و مى‌آشامد، و زمانى كه مرا ديدار مى‌كند و او را وارد بهشت مى‌سازم».