پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «ما تو را بر بچّه شترى سوار مى‌كنيم».

مرد گفت: بچّه‌شتر را مى‌خواهم چه كنم؟

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «مگر بچّه‌شترها را جز شترها مى‌زايند؟!».

429. سنن أبى داوود- به نقل از عوف بن مالك اشجعى-: در جنگ تبوك به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله- كه در خيمه‌اى پوستى بود-، رسيدم و سلام كردم. پيامبر جواب سلامم را داد و فرمود: «درون آى».

گفتم: اى پيامبر خدا! همه هيكلم بيايد؟

فرمود: « [آرى،] همه هيكلت». و من داخل شدم.

430. تنبيه الخواطر: زنى به نام امّ ايمن، نزد پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد و گفت: شوهرم شما را دعوت مى‌كند.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «شوهرت كيست؛ همان كه در چشمش سفيدى است؟».

زن گفت: به خدا در چشم او سفيدى نيست!

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «چرا، هست».

گفت: نه به خدا.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «هر كسى در چشمش سفيدى هست». منظور ايشان، سفيدىِ دور سياهى چشم بود.

431. امام باقر عليه السلام: خداوند عز و جل كسى را كه در ميان جمعى، بدون ناسزا گويى شوخى كند دوست دارد.

432. الكافى‌- به نقل از فضل بن ابى قره-: امام صادق عليه السلام فرمود: «هيچ مؤمنى نيست، جز اين كه در او «دُعابه» هست».

گفتم: دعابه چيست؟

فرمود: «شوخى».

433. الكافى‌- به نقل از يونس شيبانى-: امام صادق عليه السلام فرمود: «با يكديگر شوخى هم مى‌كنيد؟». گفتم: كم.

فرمود: «اين گونه نكنيد؛ زيرا شوخى، از خوشخويى است و تو بدان وسيله،