رفته،[95] سبب تحرّك و تلاش بيشتر جهت موفّقيت در انجام كارهاى نيك و شادى‌آفرين است.

4. اندوه بر مصائب خاندان رسالت‌

مصيبت خاندان رسالت، در واقع، مصيبت ارزش‌هاى انسانى است؛ زيرا آنان با هدف حاكميت ارزش‌ها، در برابر سلطه ستمگران ايستادند، و متحمّل انواع رنج‌ها شدند. بنا بر اين، اندوه بر مصائب اهل بيت عليهم السلام و گريستن بر آن،[96] اگر با معرفت همراه باشد، زمينه‌ساز تلاش و تحرّك بيشتر جهت ايجاد و استقرار نظام ارزشىِ مبتنى بر آرمان‌هاى خاندان رسالت خواهد بود، و بدين‌سان مى‌تواند از نظر فردى و اجتماعى، شادى‌آفرين باشد.

5. حزن در مصائب اهل ايمان‌

از منظر اسلام، جامعه اسلامى، اعضاى يك پيكرند. لذا بايد در شادى و غم يگديگر سهيم باشند. اين موضوع، به قدرى مهم است كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى‌فرمايد:

مَن أصبَحَ لا يَهتَمُّ بِامورِ المُسلِمينَ فَلَيسَ بِمُسلِمٍ.[97]

كسى كه روز خود را آغاز كند و به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نيست.

بر اين اساس، غمخوارى اهل ايمان براى يكديگر،[98] زمينه‌سازِ شاد زيستن جامعه اسلامى است.

[95]. ر. ك: ص 421( غصّه بر هر خير از دست رفته).

[96]. ر. ك: ص 425( اندوه بر مصيبت‌هاى اهل بيت عليهم السلام)؛ دانش‌نامه قرآن و حديث: ج 14 ص 117( گريستن بر مصيبت‌هاى اهل بيت عليهم السلام).

[97]. ر. ك: ص 424 ح 647.

[98]. ر. ك: ص 425( اندوه بر مصيبت‌هاى مؤمنان).