داشته باشد و اين كار در گرو اين است كه فرد، محيطش را مطابق خصوصيات و نيازهاى فردى خود شكل دهد و بتواند آن را به همان شكل نگه دارد. چنين تسلّط و احاطه‌اى تن‌ها با تلاش‌ها و عملكرد خود فرد، و در متن كار، خانواده و زندگى اجتماعى او به دست مى‌آيد. داشتن كنترل در زندگى، چالشى است كه انسان تا آخر عمر با آن روبه روست. اين جنبه از بهزيستى بر اين نكته تأكيد دارد كه براى ايجاد و حفظ محيط كارى و خانوادگى مطلوب هر شخصى، همواره به نيروى خلّاقه او احتياج است. چنين محيطى است كه براى فرد و اطرافيانش بهترين‌ها را به همراه دارد و زمانى كه در چنين محيطى قرار داريم، متوجّه مى‌شويم كه تسلّط، قوى‌ترين نيرو و توانايى انسان است.

5. خودمختارى: به فردى خودمختار مى‌گويند كه بتواند بر اساس معيارها و عقايد خويش عمل و زندگى كند، حتّى اگر برخلاف عقايد و رسوم پذيرفته شده در جامعه باشد. جانگ، تأكيد مى‌كند كه انسان كاملًا رشديافته و خودشكوفا، كسى است كه از هرگونه قرارداد اجتماعى و سنن رهاست. به نظر مى‌رسد اين وجه از بهزيستى، كاملًا مفهوم فضيلت غربى را مى‌رساند كه در آن، فرد براى رسيدن به خودمختارى و انتخاب شيوه زندگى بر اساس خواسته‌ها و ديدگاه شخصى و درونى خويش، كاملًا انزواطلب مى‌شود و حتّى برخى از ننگ‌ها را مى‌پذيرد. بنا بر اين، فردى كه چنين روشى را براى زندگى بر مى‌گزيند، توانايى زندگى در تنهايى و بى كسى را دارد. چنين طرز زندگى‌اى هم شجاعت و هم تنهايى را مى‌طلبد.

6. روابط مثبت با ديگران: اين ويژگى، عبارت است از توانايى برقرارى روابط نزديك و صميمى با ديگران و اشتياق براى برقرارى چنين رابطه‌اى و نيز عشق ورزيدن به ديگران. اين جنبه اجتماعى- ارتباطى بهزيستى، در بر گيرنده بالا و پايين شدن‌هاى روابط و تعاملات اجتماعى و بين فردى است، به اين معنا كه روابط مى‌تواند از يك رابطه شديداً عاشقانه و صميمى تا روابطى پُر از مشكل و ناراحتى، در نوسان باشد. تجزيه و تحليل عميق‌تر روابط صميمانه، يا در حقيقت، آميخته‌اى از احساسات مثبت و منفى افراد نسبت به يكديگر و چگونگى درهم آميختن اين دو احساس متضاد، چيزى است كه ما براى درك بهتر عملكردهاى فردى به دنبالش هستيم.

خلاصه اين كه، عدم وجود حوادث و احساسات نامطلوب، عامل خوش‌بختى نيست؛ بلكه نحوه كنار آمدن با اين مسائل ناگوار و چگونگى برخورد با آنهاست كه تعيين كننده بهزيستى فرد است.

اگر بخواهيم اين شش بُعد بهزيستى روانى را به طور خلاصه در يك جا جمع كنيم، مى‌توانيم بگوييم كه: خوش‌بختى و خوشى از طريق رويارويى با چالش‌هاى زندگى، مشكلات و نيازها به دست مى‌آيد نه از طريق تفريح كردن و نداشتن هر گونه كشمكش و تعارض و نه با داشتن‌