وى معتقد است كه مردم، اين اصطلاح را كاملًا درك مى‌كنند و در خصوص اين كه شادكامى، به هيجانات مثبت و رضايت از زندگى مربوط مى‌شود، نظر نسبتاً شفّافى دارند.[97]

البته وى معتقد است علاوه بر اين دو جزء (عواطف مثبت‌[98] و رضايت‌[99])، جزء سومى نيز وجود دارد كه عبارت است از: فقدان افسردگى، اضطراب يا ديگر عواطف منفى‌[100].[101] اين جزء در حقيقت، مربوط به بُعد هيجان‌ها مى‌شود. البته از آن‌جا كه بر اساس تحقيقات، هيجان‌هاى مثبت و منفى، از يكديگر مستقل اند، نمى‌توان آنها را در يك جزء قرار داد. بررسى‌ها نشان داده كه وجود عواطف مثبت، به معناى فقدان عواطف منفى نيست و وجود عواطف منفى نيز به معناى فقدان عواطف مثبت نيست. اين يافته، ما را به اين نتيجه‌گيرى ره‌نمون مى‌سازد كه شادكامى، سه قسمت عمده دارد: رضايت، عواطف مثبت و عواطف منفى.[102]

به باور برخى صاحب‌نظران،[103] «Happiness» و «Subjectiv Well -being»- كه به اختصار «SWB» خوانده مى‌شود-، يك معنا دارند. تنها تفاوت آنها در عرفى بودن و آكادميك بودن است؛Happiness واژه‌اى عرفى است كه مردم بيشتر آن را مى‌شناسند؛ امّا «SWB»، واژه‌اى آكادميك است. شايد بر همين اساس است كه فروح،[104] معتقد است كه شادكامى، اساساً مقوله‌اى ذهنى‌[105] و مبتنى بر قضاوت ذهنى افراد است. از اين رو، شناخت «SWB» مى‌تواند تا حدود زيادى معناى شادكامى را نيز روشن سازد.

به نوشته كريستوفر كاراس،SWB به رضايت‌مندى افراد از «كيفيت زندگى»[106] شان اشاره دارد و جانشينى براى تحقيقات عينى ساختار كيفيت زندگى است، مانند: ثروت، ميزان درآمد و انتظارات از زندگى. وى در بخش ديگرى مى‌گويد: بسيارى از واژه‌ها در نوشته‌جات براى بيان اثرات مذهب و معنويت بر بهزيستى به كار برده مى‌شوند. اين واژه‌ها عبارت اند از: بهزيستى شخصى، بهزيستى روان‌شناختى، بهزيستى شناختى، و كيفيت زندگى كه در تحقيقات اخير، زير عنوان «بهزيستى روانى» (SWB) طبقه بندى مى‌شوند.[107]

[97]. آرگايل، 1382، ص 25.

[98].Positive Emotion .

[99].Satisfaction .

[100].Negative Emotion .

[101]. آرگايل، 1382، ص 14.

[102]. آرگايل، 1382، ص 31.

[103]. گلزارى، مناسبات حديث و روان‌شناسى( مجموعه گفتگو)، چاپ نشده.

[104].Froh .

[105]. براتى، 1388، ص 57.

[106].Quality of Life (QOL ).

[107]. كزّازى، 1386.