responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : الصلاة في الكتاب و السنة نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 1  صفحه : 38

الفصل التاسع: المُحافَظَةُ عَلى أوقاتِ الصَّلاةِ

92. سَعدُ بنُ أبي وَقّاص: سَأَلتُ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله عَن قَولِهِ: «الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ»[174] قال: هُمُ الَّذينَ يُؤَخِّرونَ الصَّلاةَ عَن وَقتِها[175].

93. رسول اللّه صلى الله عليه و آله: مَن تَرَكَ صَلاتَهُ مُتَعَمِّدًا فَقَد هَدَمَ دينَهُ، و مَن تَرَكَ أوقاتَها يَدخُلُ الوَيلَ، و الوَيلُ وادٍ في جَهَنَّمَ كَما قالَ اللّهُ تَعالى في سورَةِ أرَأَيتَ: «فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ* الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ»[176].

94. الإمام عليّ عليه السلام: لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللّهِ عز و جل مِنَ الصَّلاةِ، فَلا يَشغَلَنَّكُم عَن أوقاتِها شَي‌ءٌ مِن امورِ الدُّنيا، فَإِنَّ اللّهَ عز و جل ذَمَّ أقوامًا فَقالَ: «الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ» يَعني أنَّهُم غافِلونَ استَهانوا بِأَوقاتِها[177].

95. الإمام الباقر عليه السلام‌ فيقَول اللّهِ عز و جل‌: «وَ الَّذِينَ هُمْ عَلى‌ صَلَواتِهِمْ يُحافِظُونَ»[178]: هذِهِ الفَريضَةُ، مَن صَلّاها لِوَقتِها عارِفًا بِحَقِّها لا يُؤثِرُ عَلَيها غَيرَها كَتَبَ اللّهُ لَهُ بَراءَةً لا يُعَذِّبُهُ، و مَن صَلّاها لِغَير وَقتِها غَيرَ عارفٍ بِحَقِّها مُؤثِرًا عَلَيها

غَيرَها كانَ ذلِكَ إلَيهِ عز و جل، فَإِن شاءَ غَفَرَ لَهُ و إن شاءَ عَذَّبَهُ‌[179].

فصل نهم: مواظبت بر وقتهاى نماز

92. سعد بن ابى وقّاص: از پيامبر، درباره آيه «آنان كه در نمازشان سهل‌انگارند» پرسيدم. فرمود: آنان، كسانيند كه نماز را از وقتش به تأخير مى‌اندازند.

93. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس نمازش را عمدا ترك كند، دينش را نابود كرده است و هر كس در وقتش نخواند، در «ويل» داخل مى‌شود، و «ويل» درّه‌اى در جهنم است. همان گونه كه خداوند تعالى در سوره «أ رأيت» فرمود: «پس ويل براى نمازگزاران است، آنان كه از نمازشان غافلند»).

94. امام على عليه السلام: هيچ عملى نزد خداوند، محبوبتر از نماز نيست. پس هيچ كار دنيايى شما را در وقت نماز به خود مشغول ندارد. كه خداوند گروههايى را سرزنش كرد و فرمود: «آنان كه از نمازشان غافلند» يعنى آنان غافل بوده، به وقت نمازها بى‌اعتنايى مى‌كردند.

95. امام باقر عليه السلام‌ درباره گفته خداوند عز و جل «و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى‌كنند» فرمود: مقصود همين نماز واجب است كه هر كس آن در وقتش بخواند، حقش را بداند و كارى را بر آن مقدم ندارد، خداوند بى‌گناهيش را مى‌نويسد و عذابش نمى‌كند و هر كس در غير وقتش بخواند، حق نماز

را نداند و كارهاى ديگر را بر آن مقدم كند، سرانجامش با خداست، اگر خواست مى‌آمرزد و اگر خواست عذاب مى‌كند.


[174] الماعون: 5.

[175] السنن الكبرى: 2/ 304/ 3163، تفسير الطبريّ: 15/ الجزء 30/ 313.

[176] جامع الأخبار: 185/ 455.

[177] الخصال: 621/ 10 عن أبى بصير و محمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم السلام، تحف العقول: 112.

[178] المؤمنون: 9.

[179] دعائم الإسلام: 1/ 135، مجمع البيان: 10/ 535 عن زرارة.

نام کتاب : الصلاة في الكتاب و السنة نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 1  صفحه : 38
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست