مراد از ميراث در هر دو جا ، وراثت مال است ؛ و اين قول ابن عبّاس و حسن و ضحّاک مى‌باشد .[107] 

زَمَخْشَرىّ در کشّاف مى‌نويسد :

سليمان از پدرش هزار اَسب ارث بُرد .[108] 

بَغَوىّ در معالم التنزيل ـ در تفسير آيه 6 سوره مريم ـ مى‌نويسد :

حسن گفت : معنايش اين است : مالم را ارث بَرَد .[109] 

اگر در استدلال صدّيق اکبر ، على 1 و صدّيقه کبرا ، فاطمه زهرا 2 و عبّاس ، عموىِ پيامبر نيک بينديشيم ، مى‌بينيم که بر خطاىِ ابوبکر و سستىِ ادعاىِ او ، بر شيوه الزام او به آنچه قبول داشت ، استدلال مى‌کنند ؛ چراکه او مردم را از نقلِ حديث پيامبر بازداشت با اين شعار که : بين ما و شما ، کتاب خدا هست![110] 

يعنى آنان بر خطاى ابوبکر به عمومات قرآن درباره ارث و وصيّت دليل آوردند؛ اما وى به نقلِ حديث از پيامبر (که از آن نهی کرد) روی آورد ؛ زيرا در مقابلِ آيات قرآن به حديثْ استدلال نمود.

اين تناقض گويى ابوبکر ، نيازمند تأمّل است .

[107] . تفسير فخر رازى 21 : 156 -

[108] . تفسير کشّاف 4 : 93 -

[109] . تفسير بغوى 3 : 189 -

[110] . تذکرة الحفّاظ 1 : 3 ؛ توجيه النظر (جزائرى) 1 : 60 -