يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَات سِمَان يَأْکلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنْبُلات خُضْر وَأُخَرَ يَابِسَات لَعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ * قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَباً فَمَا حَصَدتُّم فَذَرُوهُ فِي سُنْبُلِهِ إِلاَّ قَلِيلاً مِمَّا تَأْکلُونَ * ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذلِک سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْکلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلاَّ قَلِيلاً مِمَّا تُحْصِنُونَ * ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذلِک عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ ؛[260] 

يوسف ، اى صدّيق نظرت را برايمان بازگوى که هفت گاو لاغر ، هفت گاو فربه را مى‌خورند ، و هفت خوشه سبز و هفت خوشه خشک پديد مى‌آيند ! اميدوارم سوى مردم بازگردم ، اميد است آنان بدانند  .

يوسف گفت : هفت سال پياپى کشت کنيد و آنچه مى‌درويد ، در خوشه‌اش گذاريد مگر اندکى که براى خوراک لازم داريد . پس از آن ، هفت سال سخت مى‌آيد که آنچه را از پيش براى اين سال‌ها اندوخته ايد ، به مصرف مى‌رسد مگر اندکى را که نگه مى‌داريد آن گاه سالى مى‌آيد که مردم در آن باران مى‌بينند و مى‌فشارند .

خداىِ متعال يوسف را ـ پس از آنکه چند سال در زندان به سر بُرد ـ در تعبير رؤيا تصديق کرد ، امّا ابوبکر را که کوشيدند لقب صدّيق را بر او بربندند ، براساس ميزانى که شناختيم ، براى اين لقب صلاحيت نيافت .

ابوبکر ، نه صدّيقِ معصوم بود و نه صدّيق غير معصوم ، بلکه بيانِ قرآن و

[260] . سوره يوسف (12) آيات 46 ـ 49 -