چهار: دفع مفسده

دشمنان، ما را متهم می‌سازند که علی علیه‌السلام را خدا می‌انگاریم و برای او صفاتِ آفریدگار را قائلیم (که خلق می‌کند و روزی می‌دهد و می‌میراند و زنده می‌سازد) و یا بر این باوریم که جبرئیل خیانت ورزید و به جای آنکه وحی را به علی نازل کند، بر محمد 0 فرود آورد.

بر ماست که برای دفع این تهمت‌ها و دروغ‌ها (بعد از شهادت به توحید و رسالت) به «أشهد أنّ علیاً ولیُّ الله» بانگ زنیم و با این کار، هر روز و شب، به گوش همه بدخواهان برسانیم که ما علی علیه‌السلام را جز ولی و حجت خدا نمی‌دانیم.

کینه توزان و حسودان نتوانستند فضایل امام علی علیه‌السلام را برتابند و با همه توان کوشیدند، نام و مرام آن حضرت را از صفحه روزگار بزدایند، علی نام‌ها را سر می ‌بریدند[131] و در منابر و خطبه‌هاشان بر آن حضرت لعن می‌فرستادند تا یادی از آن حضرت باقی نماند.

روزگار چنان سخت شد که حتی در احکام معمولی دین نیز

[131]. بنگرید به کتاب «نام خلفاء بر فرزندان امامان 4».