اینکه امام 1 می‌فرماید: «به هیچ چیز همچون ولایت ندا نشد»[130] افزون بر اعتقاد قلبی، شرعیتِ این شعار را گویاست.

پس از دستیابی به این ملاک (با توجه به عدم وجود امر بازدارنده‌ای) می‌توان فتوا داد که بانگ شهادت سوم در اذان (به قصد شعاریت و به عنوان رجاء مطلوبیت) تهی از اشکال است.

سه: وجود مصلحت

بی اعلانِ ولایتِ علی علیه‌السلام تبلیغ رسالت ناتمام می‌ماند و دین کمال نمی‌یابد و نام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم تا بی‌کرانه‌ها اوج نمی‌گیرد. پیام وحی را از جانب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم، جز او نباید ادا می‌کرد. او همان نوری است که با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نازل شد و باید او را پیروید. اسم او بر ساقِ عرش حک شد. خدای جهانیان فرشتگان را بر ولایت او گواه گرفت و

این‌ها و صدها آموزه دینی دیگر، حکایت از آن دارد که شهادت به ولایت، دارای مصلحت قطعی است و نزد شارع محبوب می‌باشد و از این رو، در بانگ این شعار، بر فراز مناره‌ها، نباید تردیدی داشت، بلکه سزامند است این رمز ایمان، با شکوه تمام و آوایی رسا

[130]. بحار الأنوار: ج 65 ص 329، حدیث 1.