در
ارتباط با نظریه رؤیا، یا رؤیای شگفت
پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم وَمَا
جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلاَّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ
الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآنِ[34] (و رؤیایی را که به تو
نمایاندیم ، قرار ندادیم مگر فتنه [و آزمونی] برای
مردم ؛ و درخت نفرین شده در قرآن) و نقش مجتهدان نخست (خلفاء) در تشریع
احکام و مسئله اذان، امویان و اَذان، امویان و پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم،
بلند آوازه سازی پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم از سوی خدا در
اذان و تشهد نماز، و سعی دیگران برای نابودی و خاموش کردن
نام پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم (و مسائل دیگر) نکاتِ
درس آموز فراوانی هست که به تفصیل در کتاب مذکور آمده است.
پاسخ پرسش دوم
اذان تنها برای اعلام وقتِ نماز نیست،
بلکه بیانگر کلیات اسلام و اصول عقیده ـ توحید و نبوت و
امامت ـ است و میان شهادتها و حیعلههای آن، هماهنگی
وجود دارد.
شهادت اول «أشهد أن لا إله
إلّا الله» (گواهی میدهم که خدایی جز «الله» نیست)
توحید را گویاست، از این رو، حیعله اول با توحید و طاعت
و عبادت خدا پیوند مییابد با ندای «حيَّ علی الصَّلاة» (بشتاب
سوی نماز) دعوت به توحید، رخ مینماید؛ زیرا
«نماز» جز برای خدا نیست.