درباره عمل صحابه چه بگوييم؟ خردمندانه نيست كه بگوئيم آنان در دين احتياط نمی‌كردند ، بلكه آنان احتياط را در نگرشي مخالف با ديدگاه خليفه می‌دانستند .

چگونه می‌توان گفت كه كار عمر از روي احتياط بود با اينكه صحابه تدوين سنّت را يادآورش شدند؟ ولي او با خودرأيي همه كتاب‌ها را سوزاند و از تدوين حديث منع كرد !

آیا مخالفت با صحابه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم احتياط است؟!

احتياط در اين بود كه خليفه با نظر اكثر صحابه همسو شود ؛ زيرا خدا می‌فرمايد :   وَأمرهم شُوریٰ بينَهُم ؛[132] مسلمانان [واقعي] آنان‌اند كه در كارها با هم مشورت می‌كنند .

از آنجا كه عُمَر دَم از اصلِ شورا می‌زد ، مخالفتش با پيشنهاد صحابه ، احتياط شكني و ويران سازي اَصل شورا به شمار می‌رفت .

با اين حقايق ، ضعف اين نظريه روشن می‌گردد ، و در برابر نقد و واشكافي نمی‌تواند دوام بياورد .از اين رو ، به دنبال عاملی ديگر می‌رويم ، شايد به چاره ای دست يابيم .

[132]. سوره شوري (42) آیه 38.