روشن‌گری و ردّ

سخن ابن قيّم به نظر درست نمی‌آيد ؛ زيرا از امام علی علیه‌السلام حرمتِ متعه زنان ثابت نشده است تا بتوان آن را در اين راستا دليل قرار داد . امام 1 و پسر عمويش عبدالله بن عبّاس از طلايه داران مجوّزانِ متعه‌اند و امامان از نســلِ آن حضرت ـ در طول تاريخ ـ از مدافعان جواز متعه زنان می‌باشند .

چگونه می‌توان تحريم متعه را به حضرت علی علیه‌السلام نسبت داد در حالي كه خلفا جلسات مناظره را با ائمّه (از نسل حضرت علی علیه‌السلام ) برگزار می‌كردند ، و سؤال از متعه ، در رأسِ فهرست سؤالات اين مناظرات (كه تاريخ آن‌ها را براي ما حفظ كرده است) قرار داشت .[890] 

اگر تحريم متعه از حضرت علی علیه‌السلام ثابت می‌بود ، معناي اين همه پافشاري از سوي نسل آن حضرت در دفاع از حلال بودن متعه ، چيست؟ چرا پيروان امام علی علیه‌السلام به جهت قائل شدن به مشروعيّت اين متعه ، در معرض تيرهاي انتقاد و ستيزه جويی قرار گرفتند؟ و چرا به خاطر آن ، شيعه در معرض هجوم و شبيخون قرارگرفت؟

آري ، صدور حليّت متعه از حضرت علی علیه‌السلام به طُرُق متعدد ـ نزد هر دو فرقه ـ ثابت است و امامان مكتب «تعبّد محض» بر آن اجماع دارند . حديث منع از متعه را كه ادعا کرده‌اند از امام علی علیه‌السلام و ديگران است ، تنها هواداران مکتبِ اجتهاد و رأي نقل می‌كنند .

بارها تأكيد كرديم كه حكومت و هوادارانِ آن‌ها می‌کوشیدند خواسته‌هايشان را بر بزرگان صحابه ـ كه با نظرات خليفه مخالف بودند ـ نسبت دهند تا از خلالِ اين سخن (كه حضرت علی علیه‌السلام و ابن مسعود و سعد بن ابي وقّاص و ديگران نيز بر همان عقيده خليفه بودند) ، عمل خلفا را پاك جلوه دهند .

[890]. به عنوان نمونه، بنگرید به، عيون اخبار الرضا 1 1: 132.