بايد پرسيد : اگر خمس حقِّ مسلمانان است ، چرا عثمان برداشت ديگری می‌كند و گاه به عبدالله بن اَبي سرح و زمان ديگر به مروان بن حَكَم می‌دهد ؟![868]

اگر اين تأويل عثمان را مسلمانان نمی‌پذيرند ، چرا بيشتر امامان اهلِ سنّت ، امروزه حقّي از خمس را براي ذوي القربي قرار نمی‌دهند ؟[869]

به نظر می‌رسد واقعيت ، جز آن چيزي است كه اَذهان تندروان را در تقديس سَلَف ، پر كرده‌اند ؛ كساني كه هرگونه گفت‌وگو را حرام می‌دانند و از وارسي مواضع و ديدگاه‌ها می‌ترسند و بسا اين گونه مناقشات را بي ديني به شمار می‌آورند .

[868]. تاريخ طبري 2: 597؛ البداية والنهاية 7: 152؛ الكامل 2: 481.

[869]. بنگرید به،‌ النصّ والاجتهاد: 53.