صحابه ، رَويه عُمَر را نمی‌پسنديدند .

و اين سخن ، مغاير است با آنچه بعضي شايع ساخته‌اند كه عُمَر ـ تنها ـ از نگارش حديث نهي كرد .

و از اينجا ، بر فهرستِ اسامي كساني كه مخالفِ آراي عمر بودند ، اشخاصِ زير افزوده می‌شود :

25 . ابو درداء .

26 . ابو مسعود انصاري .

27 . عُقْبَة بن عامر .

ما نمی‌خواهيم ـ در اينجا ـ در اين نام‌ها تفصيل دهيم . تنها اشاره می‌كنيم كه صحابيان زياي بودند كه فقهشان با فقه اهل بيت ، مُتَّحِد بود ؛ و شمار اينان آن گونه كه ابن حجر می‌پندارد ، به 13 نفر يا 7 نفر (آن گونه كه موسي جار الله گمان می‌کند) منحصر نمی‌شود .

آرای ناسازگار (نظراتِ مختلف)

از ابن عبّاس درباره مردي سؤال شد كه درمي‌گذرد و يك دختر و خواهرِ تَني ، بر جاي می‌نهد .

ابن عبّاس پاسخ داد : نصفِ ميراث به دختر می‌رسد ، و خواهرش ارث نمی‌برد .

سائل گفت : عمر به غير اين قضاوت كرد!

ابن عبّاس گفت : شما بهتر می‌دانيد يا خدا؟!

سائل می‌گويد : مقصودش را نفهميدم تا اينكه از ابن طاووس [يماني] پرسيدم و سخن ابن عبّاس را برايش گفتم .

او گفت : پدرم به من خبر داد كه شنيد ابن عبّاس می‌گفت : خداي بزرگ می‌فرمايد : P إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَها