در راستاي تأكيد بر صحّتِ مدّعايمان و
آنچه را تاكنون آورديم ، لازم است در ديدگاههای اين دسته از صحابه ـ كه يادآور شديم ـ
بيشتر دقّت كنيم و در اين پژوهش ، بر نقل يك واقعه يا حادثه از آنها خرسند نباشيم ، بلكه
نگرش فقهي آنان را ـ به نحو غالب ـ وارسي كنيم .
در ضمنِ بررسي شخصيت اينان ، دريافتيم كه بيشتر اینها از اصحاب تدوين بودند و اين كار ، به معناي تضادّ خط مشي فكري ، ميانِ خليفه (عمر) و اين دسته از صحابه است .
نامهای كساني كه تاكنون بر آنها
دست يافته ايم ، چنين است :
1 - علی بن اَبی طالب 1 (م40 هـ)
احدي انكار نمیكند كه علی علیهالسلام در عهد پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم از تدوينگران بود . اُمّ سَلَمه (همسر پيامبر) میگويد :
علي بن ابي طالب نزد پیامبر صلیاللهعلیهوآلهوسلم بود . آن
حضرت پوستي خواست و املا میكرد و علي مینوشت تا اينكه پشت و روي
پوست و پاچههای آن آكنده از نوشته شد .[599]
صحيفهای از رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم نزد علی علیهالسلام بود ، آن را در غلافِ شمشيرش حفظ میكرد .
بيش از ده نفر از شاگردان امام علی علیهالسلام اين صحيفه را ذكر كردهاند
.[600]
پيشاز اين ، بعضي
از ديدگاههای امام علی علیهالسلام ـ كه برخلافِ نظراتِ عُمَر بود ـ بيان شد .