این مراسم شرکت کند که منطقه حرم خدا و اطراف آن، از تمام مشرکانی که مقام عبودیت و پرستش را به بتهای سنگی و چوبی سپرده بودند، پاک شود و حرم الهی مخصوص خداپرستان و بندگان واقعی وی گردد. 4. مبارزه پیامبر ارتباطی به «آزادی عقیده» نداشت. عقیده چیزی نیست که بتوان به زور آن را ایجاد و یا نفی کرد. مرکز اعتقاد، روح و روان انسان است که نفوذپذیر نبوده و قابل تسخیر نیست و پیدایش عقیدهها در گرو یک رشته مبادی و مقدمات است که حصول عقیده را ایجاب میکند و در صورت فقدان مبادی، حصول آن محال است. بنابراین مسأله عقیده زور بردار نیست، بلکه مبارزه پیامبر در مبارزه با مظهر این عقیده که پرستش بتها بود، خلاصه میشد. از این رو، بتکدهها را ویران و بتها را شکست و انقلاب در عقیدهها و قلبها را به مرور زمان واگذار نمود که خواه ناخواه چنین انقلابی را به دنبال داشت. [1] عوامل چهارگانه یادشده، باعث گردید که پیامبر صلی اللّه علیه و آله و سلّم، ابو بکر را به حضور خود طلبید و آیاتی چند از آغاز سوره توبه را به وی تعلیم و دستور داد با چهل تن [2] از مسلمانان راه مکه را در پیش گیرد و این آیات را که متضمن برائت و بیزاری از مشرکان است، در روز عید قربان تلاوت کند. ابو بکر به فرمان پیامبر آماده مسافرت گردید و راه مکه را در پیش گرفت. چیزی نگذشت که پیک وحی نازل گردید و پیامی از طرف خدا آورد و آن اینکه باید موضوع بیزاری از مشرکان را، خود او یا کسی که از او است به مردم ابلاغ کند. [3] از این رو، پیامبر علی علیه السّلام را به حضور خود خواست و جریان را به وی گفت و مرکب مخصوص خود را در اختیار وی نهاد و دستور داد که هرچه زودتر مدینه را ترک گوید، تا ابو بکر را در [1]. برای اطلاع بیشتر، «ر. ک: منشور جاوید، ج 3، از همین قلم». [2]. واقدی، تعداد آنها را سیصد نفر نقل کرده است. «المغازی، ج 3، ص 1077». [3]. لا یؤدّیها عنک إلّا أنت أو رجل منک، و در برخی از روایات وارد شده است که: او رجل من أهل بیتک. «سیره ابن هشام، ج 6، ص 545 و بحار الانوار، ج 21، ص 267».