سیره‌نویسان و مفسران اسلام، مانند «ابن هشام» و امین الاسلام «طبرسی» [1] در این غزوه جریانی نقل کرده‌اند که حاکی از جوان مردی پیامبر درباره دشمن بود و ما مشابه آن را در غزوه «ذی امر» نقل کردیم. [2]

ارتش اسلام با اینکه بدون نبرد به سوی مدینه بازگشت، ولی در این نبرد غنایم مختصری نصیب آن‌ها شد. سپاه اسلام در نیمه راه در درّه وسیعی شب را به استراحت پرداخت. پیامبر دو نفر سرباز دلیر را مأمور کرد که حفاظت دهانه دره را بر عهده بگیرند. این دو سرباز به نام‌های «عباد» و «عمار» ساعت‌های شب را بین خود تقسیم کردند و قرار شد «حفاظت» نیمه اول شب بر عهده «عباد» باشد.
مردی از قبیله «غطفان» در صدد تعقیب مسلمانان بود که آسیبی برساند و بی‌درنگ به محل خود بازگردد. این مرد از تاریکی شب استفاده کرد و از نقطه مخفی، نگهبان دره را که در حال نماز بود، هدف تیر قرار داد. نگهبان به قدری غرق در مناجات با خدا