در پی اتهامزنی آنان، حاکم دستور داد دستها، پاها و زبان احمد بن داوود را قطع کنند و هزار ضربه شلاق بزنند. پس از همهی این شکنجه ها به دارش بکشند.

اما در جلسهی که دیگر علمای اهلسنت نیز حضور داشتند، شخصیتهای بزرگی مانند: «مسلم بن حجاج» (صاحب کتاب صحیح مسلم) از وی حمایت کرد و سخن ابویحیی را تایید نمود. شهادت دو تن از علمای «سنی»، سبب رهایی او از آن احکام شدید گردید.

به هر روی ابویحیی باقی عمر خود را در نوشتن کتابهای کلامی در رد عقاید «حشویه» و دیگر فِرَق گذراند. وی بیشتر عمر خود را در «نیشابور»، که مرکز علمی بزرگی در آن روزگار به شمار میرفت، بسربرد و در ترویج مذهب «شیعه» بسیار کوشید.

از مکان و سال وفات دقیق احمد بن داوود جرجانی اطلاعات کاملی در دست نیست. اما از قراین میتوان حدس زد که در «نیشابور» درگذشت.

آثار:

1. استنباط الحشویه

این کتاب دربارهی شیوه استنباط فرقهی «حشویه» و نقد روش آنها به زبان عربی نوشته شده است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی یافت نشد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. الاوائل

به نظر میرسد ابویحیی به پیروی از برخی نویسندگان قدیمی، این اثر را در بیان نخستینها نوشته است. قدما کتابهایی نوشته و در آنها نخستین کسان و نخستین روی دادها و... را جمعآوری کردهاند.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی یافت نشد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

3. التسویه

مولف در این اثر، «ابوخالد» یا «ابوالولید عبدالملک بن عبدالعزیز بن جریح مکی» متوفای حدود 150ه-.ق. را نقد کرده و خطای او را در تحریم ازدواج میان عرب و موالی، آشکار ساخته است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی یافت نشد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

4. التفویض

در قرون دوم تا چهارم، مباحث زیادی در زمینه جبر و اختیار میان مذاهب مختلف اسلامی وجود داشت. ابویحیی با نوشتن «التفویض» سعی کرده است مسئله جبر و اختیار را بدرستی بیان کند.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی یافت نشد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

5. خلاف عمر بروایه الحشویه

شاید منظور از عمر در این اثر، «عمر بن شاکر» است. ظاهراً همین مسئله موجب تهمتزنی برخی علیه ابویحیی شده بود.